آشنایی با گره های کلسیفیه تیروئید

ندول های کلسیفیه تیروئید چیست و چگونه تشخیص و درمان می شود؟

ندول های کلسیفیه تیروئید در جمعیت عمومی رایج است، تخمین ها حاکی از آن است که تا ۶۰ درصد از بزرگسالان بالای ۶۰ سال ممکن است به آنها مبتلا شوند. در حالی که بیشتر ندول‌های کلسیفیه خوش‌خیم هستند و هیچ تهدید فوری برای سلامتی ندارند، وجود آنها می‌تواند نشان‌دهنده اختلال عملکرد تیروئید باشد و در موارد نادر ممکن است نشانه‌ای از سرطان تیروئید باشد. در ادامه، نگاهی به نحوه تشخیص و درمان ندول های کلسیفیه تیروئید داشته باشید.

غده تیروئید و گره های تیروئید

غده تیروئید یک غده پروانه ای شکل کوچک در گردن و درست زیر سیب آدم است. علیرغم اندازه کوچکش، نقش مهمی در تنظیم متابولیسم، رشد و نمو بدن دارد.

غده تیروئید دارای میلیون ها فولیکول ریز است که دو هورمون ضروری را تولید و ذخیره می کند: تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3).

در برخی موارد، رشد غیر طبیعی به نام ندول تیروئید در غده تیروئید ایجاد می شود. در حالی که بیشتر گره ها خوش خیم هستند، برخی ممکن است سرطانی باشند. آزمایش های تشخیصی تیروئید و همچنین سونوگرافی و تصویربرداری می توانند انواع مختلفی از گره های تیروئید را شناسایی کنند.

ندول های جامد شایع ترین نوع ندول تیروئید هستند و معمولاً خوش خیم هستند. آنها از بافت تیروئید تشکیل شده اند و در هنگام لمس احساس سفتی دارند. گره های کیستیک پر از مایع هستند و ممکن است خوش خیم یا بدخیم باشند. آنها ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند و یا باعث تورم و ناراحتی شوند.

کارسینوم پاپیلاری تیروئید یک نوع شایع سرطان تیروئید است که بیش از ۷۰ درصد از کل موارد سرطان تیروئید را تشکیل می دهد. کارسینوم های پاپیلاری تیروئید معمولاً به صورت یک گره منفرد در یک طرف غده تیروئید ظاهر می شوند اما می توانند در چندین گره نیز رخ دهند. آنها اغلب دارای یک مرکز کلسیفیه هستند و ممکن است دارای مرزهای نامنظم باشند.

کارسینوم فولیکولی تیروئید تقریباً ۱۰ درصد از کل موارد سرطان تیروئید را تشکیل می دهد. این نوع سرطان معمولاً در یک گره تیروئید ایجاد می‌شود و به بافت‌های مجاور و رگ‌های خونی گسترش می‌یابد. همچنین ممکن است مرکز کلسیفیه و مرزهای نامنظم داشته باشد.

کارسینوم آناپلاستیک تیروئید یک نوع نادر اما تهاجمی سرطان تیروئید است که کمتر از ۵ درصد از کل موارد سرطان تیروئید را تشکیل می دهد. کارسینوم آناپلاستیک تیروئید معمولاً از یک ندول از قبل موجود ایجاد می شود و به سرعت رشد می کند و به بافت اطراف و غدد لنفاوی گسترش می یابد.

کلسیفیکاسیون چیست؟

کلسیفیکاسیون فرآیندی است که در آن کلسیم در بافت بدن تجمع می یابد و باعث سخت شدن آن می‌شود. کلسیفیکاسیون به دلیل دریافت کلسیم در رژیم غذایی نیست. در عوض، عوامل متعددی می توانند در ایجاد کلسیفیکاسیون نقش داشته باشند، از جمله:

• افزایش سطح کلسیم خون (هیپرکلسمی): این می تواند به دلیل عوامل مختلفی مانند غده پاراتیروئید بیش فعال یا انواع خاصی از سرطان رخ دهد.
• آسیب بافتی: التهاب یا آسیب به بافت ها می تواند باعث شود بدن پروتئین هایی را آزاد کند که کلسیم را در توده ها متصل می کند و منجر به کلسیفیکاسیون می شود.
• افزایش سن: با افزایش سن، بدن ما در پردازش و حذف کلسیم اضافی که می تواند منجر به کلسیفیکاسیون شود کمتر کارآمد می شود.
• برخی درمان‌های پزشکی: جراحی‌های قبلی یا درمان‌های سرطان می‌تواند خطر کلسیفیکاسیون را افزایش دهد.

کلسیفیکاسیون تقریباً در هر قسمت از بدن، از جمله بافت های نرم، شریان ها، اندام ها و غدد، از جمله تیروئید، می تواند رخ دهد.

ندول های کلسیفیه تیروئید چیست؟

ندول های کلسیفیه تیروئید یک یافته رایج در بیماران مبتلا به گره های تیروئید است. این ندول ها به عنوان رشد یا توده هایی که در غده تیروئید تشکیل می شوند، تعریف می شوند، غده ای که مسئول تولید هورمون هایی است که متابولیسم و ​​رشد را تنظیم می کند.

ندول کلسیفیه تیروئید نوعی گره تیروئید است که به دلیل تجمع کلسیم و سایر مواد معدنی سخت یا کلسیفیه شده است. این می تواند به دلایل مختلفی مانند آسیب، التهاب یا افزایش سن رخ دهد.

در حالی که اکثر ندول های کلسیفیه تیروئید خوش خیم هستند، نظارت بر رشد و ویژگی های آنها ضروری است. در برخی موارد ممکن است بدخیم شوند و به سرطان تیروئید تبدیل شوند.

الگوهای مختلف کلسیفیکاسیون در گره های تیروئید وجود دارد. کلسیفیکاسیون محیطی معمولاً در سرطان پاپیلاری تیروئید یافت می شود، در حالی که کلسیفیکاسیون درشت در ندول های خوش خیم شایع تر است. بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف اغلب برای ارزیابی گره های تیروئید استفاده می شود و می تواند به تشخیص خوش خیم یا بدخیم بودن گره کلسیفیه کمک کند.

مدیریت گره های تیروئید ممکن است شامل برداشتن تیروئید با جراحی، نظارت بر رشد و ویژگی ها از طریق تصویربرداری اولتراسوند یا بیوپسی باشد. انجمن تیروئید آمریکا توصیه می کند که بیوپسی برای گره هایی با ماکروکلسیفیکاسیون، ویژگی های سونوگرافی مشکوک و اجزای جامد در نظر گرفته شود.

علل ندول های کلسیفیه تیروئید

علت دقیق کلسیفیکاسیون در گره های تیروئید هنوز به طور کامل شناخته نشده است، اما چند نظریه وجود دارد. برخی از محققان معتقدند که کلسیفیکاسیون ناشی از افزایش سن است، به ویژه در گره هایی که برای مدت طولانی وجود داشته اند. برخی دیگر فکر می کنند که این می تواند به دلیل التهاب درون ندول باشد که می تواند در طول زمان منجر به تجمع کلسیم شود.

گاهی اوقات کلسیفیکاسیون ممکن است نشانه ای از بیماری زمینه ای تیروئید باشد. به عنوان مثال، بیماران مبتلا به تیروئیدیت هاشیموتو ، یک اختلال خود ایمنی که باعث التهاب غده تیروئید می شود، در معرض خطر بیشتری برای ایجاد ندول های کلسیفیه هستند. به طور مشابه، بیماران مبتلا به گواتر چند ندولار ممکن است به دلیل رشد و بزرگ شدن ندول های متعدد در غده تیروئید، ندول های کلسیفیه داشته باشند.

در حالی که کلسیفیکاسیون درون ندول تیروئید می تواند نگران کننده باشد، مهم است که به یاد داشته باشید که بیشتر ندول های کلسیفیه خوش خیم هستند. با این حال، ممکن است در برخی موارد، مانند گره‌هایی با ویژگی‌های مشکوک سونوگرافی یا آنهایی که مقدار کمی کلسیفیکاسیون دارند، به مدیریت تهاجمی‌تری نیاز باشد. برای ارزیابی و مدیریت صحیح گره های تیروئید، ضروری است که با یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی متخصص در ارزیابی این شرایط، مانند یک متخصص غدد، مشورت کنید.

عوامل خطر برای ندول های کلسیفیه تیروئید

در حالی که ندول های کلسیفیه تیروئید اغلب خوش خیم هستند و هیچ تهدید فوری برای سلامتی ایجاد نمی کنند، برخی عوامل خطر می توانند احتمال ایجاد این گره ها را افزایش دهند.

یکی از مهمترین عوامل خطر برای ایجاد ندول های کلسیفیه تیروئید سن است. به این دلیل است که غده تیروئید می تواند گره هایی ایجاد کند که با گذشت زمان و با افزایش سن بدن کلسیفیه می شوند.

یکی دیگر از عوامل خطر برای ایجاد ندول های کلسیفیه تیروئید، سابقه قرار گرفتن در معرض اشعه است. پرتودرمانی، به ویژه در ناحیه سر و گردن، با افزایش خطر ایجاد گره های تیروئید، از جمله آنهایی که کلسیفیه شده اند، مرتبط است.

علاوه بر سابقه هاشیموتو، سایر عوامل خطر برای ایجاد ندول های کلسیفیه تیروئید شامل سابقه خانوادگی ندول های تیروئید یا سرطان تیروئید و برخی از عوامل سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و عادات غذایی نامناسب است.

با این حال، توجه به این نکته مهم است که همه ندول های تیروئید کلسیفیه نمی شوند و اکثر ندول های کلسیفیه خوش خیم هستند. با این وجود، بیمارانی که فاکتورهای خطر ایجاد گره های تیروئید کلسیفیه یا سایر اختلالات تیروئیدی دارند، باید به دقت توسط یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی تحت نظر قرار گیرند و تحت آزمایش های منظم عملکرد تیروئید و مطالعات تصویربرداری قرار گیرند تا هرگونه تغییر در غده تیروئید تشخیص داده شود.

نقش ژنتیک و محیط

تحقیقات نشان داده است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی می تواند در ایجاد ندول های کلسیفیه تیروئید نقش داشته باشد.

مطالعات چندین ژن دخیل در تنظیم رشد و عملکرد غده تیروئید و همچنین ژن های مرتبط با افزایش خطر ابتلا به سرطان تیروئید را شناسایی کرده اند. به عنوان مثال، جهش در ژن BRAF در کارسینوم پاپیلاری تیروئید، شایع ترین نوع سرطان تیروئید، شایع است. جهش در ژن RET با سرطان مدولاری تیروئید مرتبط است.

در حالی که فاکتورهای ژنتیکی بدون شک در تعیین خطر ابتلا به ندول های کلسیفیه تیروئید در افراد مهم هستند، اما همه داستان را بیان نمی کنند. عوامل دیگری مانند قرار گرفتن در معرض محیط، انتخاب سبک زندگی و عدم تعادل هورمونی نیز می توانند خطر تشکیل ندول ها را افزایش دهند.

محیطی که یک فرد در آن زندگی می کند می تواند تأثیر قابل توجهی بر سلامت تیروئید او داشته باشد. قرار گرفتن در معرض پرتوهای ناشی از درمان های پزشکی یا منابع محیطی مدت هاست که به عنوان یک عامل خطر برای ایجاد گره های تیروئید و سرطان شناخته شده است. برخی از مواد شیمیایی مانند پرکلرات و بی‌فنیل‌های پلی‌کلره (PCB) که در برخی غذاها و محصولات خانگی یافت می‌شوند، ممکن است عملکرد تیروئید را مختل کرده و خطر ایجاد ندول‌ها را افزایش دهند.

، رژیم غذایی نامناسب و ورزش نکردن نیز با افزایش خطر ابتلا به گره های تیروئید مرتبط است. به عنوان مثال، نشان داده شده است که سیگار کشیدن خطر ایجاد گره های همراه با کلسیفیکاسیون ماکروکلسیفیکاسیون را افزایش می دهد، در حالی که رژیم غذایی با ید کم می تواند منجر به ایجاد گواتر چند ندولار شود.

 

علائم ندول های کلسیفیه تیروئید

اکثر بیماران مبتلا به ندول های کلسیفیه تیروئید هیچ علامتی را تجربه نمی کنند. در واقع، بسیاری از گره ها در طول معاینات معمول پزشکی یا اسکن های تصویربرداری برای شرایط نامرتبط کشف می شوند. با این حال، در برخی موارد، ندول های کلسیفیه تیروئید می توانند علائمی مانند تورم یا ناراحتی گردن، مشکل در بلع یا تنفس و تغییر در کیفیت صدا ایجاد کنند. این علائم زمانی رخ می دهند که غده تیروئید بزرگ شده و بر ساختارهای مجاور مانند نای یا مری فشار می آورد.

یکی دیگر از علائمی که ممکن است در بیماران مبتلا به ندول های کلسیفیه تیروئید وجود داشته باشد، مشکل در تنظیم دمای بدن است. بیماران ممکن است گرگرفتگی، تعریق بیش از حد، یا احساس سردی را حتی در دماهای گرمتر تجربه کنند.

توجه به این نکته ضروری است که این علائم همچنین می تواند نشان دهنده سایر بیماری های تیروئید مانند گواتر چند ندولار یا سرطان تیروئید باشد. بنابراین، در صورت مشاهده هر یک از این علائم ضروری است که به دنبال مراقبت های پزشکی باشید.

علاوه بر این، اگر سابقه بیماری تیروئید دارید یا در معرض عوامل محیطی قرار گرفته اید که می تواند خطر ابتلا به مشکلات تیروئید را افزایش دهد، مانند اشعه، مهم است که به طور منظم غربالگری تیروئید را با متخصص غدد انجام دهید. این به تشخیص زودهنگام هرگونه ناهنجاری کمک می کند و امکان درمان سریع را فراهم می‌کند.

اگر مشکوک به ندول کلسیفیه تیروئید باشد، پزشک ممکن است آزمایش‌های تشخیصی بیشتری مانند بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف یا مطالعات تصویربرداری را برای تعیین سرطانی یا خوش‌خیم بودن ندول توصیه کند.

ندول های کلسیفیه تیروئید چگونه تشخیص داده می شوند؟

در طول معاینه فیزیکی، پزشک گردن شما را برای بررسی هرگونه توده یا بی نظمی بررسی می کند. اگر ندول پیدا شود، پزشک ممکن است آزمایش های تصویربرداری را برای مشاهده بهتر ندول و بافت های اطراف آن تجویز کند. رایج‌ترین آزمایش‌های تصویربرداری که برای تشخیص ندول‌های کلسیفیه تیروئید استفاده می‌شوند، سونوگرافی و سی‌تی اسکن هستند.

اولتراسوند از امواج صوتی با فرکانس بالا برای ایجاد تصاویری از غده تیروئید و بافت های اطراف استفاده می کند. سی تی اسکن از اشعه ایکس برای تولید تصاویر دقیق از غده تیروئید و سایر ساختارهای داخلی استفاده می کند. این تست‌های تصویربرداری می‌توانند به تعیین اندازه، محل و ویژگی‌های ندول مانند جامد یا پر از مایع بودن کمک کنند.

اگر آزمایشات تصویربرداری نشان دهنده وجود گره تیروئید باشد، پزشک ممکن است بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف را توصیه کند. این روش شامل وارد کردن یک سوزن نازک به داخل ندول برای برداشتن نمونه بافت کوچکی است که پس از آن در زیر میکروسکوپ بررسی می‌شود تا مشخص شود که ندول خوش خیم یا بدخیم است.

گاهی اوقات، بیوپسی ممکن است یا بی نتیجه باشد، و پزشک ممکن است آزمایش های اضافی را توصیه کند. این آزمایش‌ها ممکن است شامل یک آزمایش مولکولی یا ژنتیکی باشد که DNA سلول‌های تیروئید را تجزیه و تحلیل می‌کند، یا یک اسکن ید رادیواکتیو که برای تعیین میزان فعال بودن تیروئید استفاده می‌شود.

ندول های کلسیفیه تیروئید چگونه درمان می شوند؟

درمان گره های کلسیفیه تیروئید به علت اصلی آن بستگی دارد. معمولاً برای ندول‌های خوش‌خیم که بر بلع یا تنفس تأثیر نمی‌گذارند، هیچ درمانی لازم نیست، زیرا معمولاً ثابت می‌مانند.

درمان با روش آراف (RFA) ممکن است برای ندول های کمی بزرگ یا تهاجمی تر توصیه شود. RFA یک درمان غیر جراحی است که با قرار دادن یک پروب سوزن مانند در ندول تیروئید انجام می شود. نوک سوزن گرم می شود و گره را از داخل تخریب می کند و باعث جمع شدن آن می شود.

در موارد دیگر، ندول های کلسیفیه تیروئید ممکن است با داروهای تیروئید برای تثبیت سطح هورمون درمان شوند. در صورت وجود عفونت باکتریایی در ندول، داروهای دیگری مانند آنتی بیوتیک ها نیز ممکن است تجویز شوند. اگر ندول کلسیفیه تیروئید باعث درد یا فشار می شود، پزشک ممکن است مسکن های بدون نسخه یا داروهای تجویزی را برای کمک به کاهش این علائم توصیه کند.

اگر ندول ها سرطانی باشند، معمولاً جراحی برای برداشتن آنها توصیه می شود. در برخی موارد، درمان با ید رادیواکتیو نیز ممکن است برای کوچک کردن یا تخریب تومور استفاده شود.

یادداشتی از تیراد

ندول های کلسیفیه تیروئید معمولاً جدی نیستند و معمولاً نیازی به درمان ندارند. با این حال، اگر پزشک شما مشکوک باشد که ندول ممکن است سرطانی باشد یا علائمی مانند درد یا فشار ایجاد کند، آزمایش و درمان بیشتر ضروری است.

متخصصان تیراد تشخیص و درمان ندول ها یا کندر تیروئید را ارائه می دهند، تیراد یک گزینه عالی برای بیماران مشکلات تیروئیدی و ندول های تیروئید خوش خیم است که به دنبال مراقبت با کیفیت بالا هستند.