نکات سفر برای بیماران تیروئیدی

چه با ماشین، هواپیما، اتوبوس، قطار یا کشتی باشد، میلیون‌ها نفر برای کار و تفریح سفر می‌کنند. اگر مبتلا به بیماری تیروئید هستید، بهتر است از نکات ایمنی و روش‌هایی که می‌توانید برای مدیریت شرایط خود از قبل برنامه‌ریزی کنید، آگاه باشید. در اینجا چند نکته برای ایمن و سالم نگه داشتن تجربیات سفری شما ارائه شده است.

بیشتر بخوانید: ۱۵ راه برای سالم نگه داشتن تیروئید

سفر عمومی

در حالی که سفر هوایی ممکن است نگرانی‌های خاصی ایجاد کند (که در ادامه توضیح داده شده)، نکاتی وجود دارد که همه افراد مبتلا به بیماری تیروئید باید هنگام برنامه‌ریزی هر نوع سفری رعایت کنند تا به بهترین شکل آماده شوند.

داروی کافی همراه داشته باشید.

اطمینان حاصل کنید که داروی کافی برای شرایط اضطراری همراه دارید، به اندازه‌ای که در صورت تأخیر، تغییر برنامه‌ها، خرابی وسایل نقلیه، شرایط آب‌وهوایی نامساعد یا گم شدن دارو، کافی باشد.

بیشتر بخوانید: چرا نباید داروهای تیروئید خود را قطع کنید؟

درمان با ید رادیواکتیو (RAI) داشته‌اید؟ یادداشتی از پزشک بگیرید.

فرودگاه‌ها، ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی و سایر نقاط ورود ممکن است دارای دستگاه‌های تشخیص اشعه باشند. اگر تحت درمان با ید رادیواکتیو قرار گرفته‌اید، ممکن است این دستگاه‌ها را تا هفته‌ها یا حتی ماه‌ها پس از درمان فعال کنید. حتماً یک کارت یا نامه از پزشک خود همراه داشته باشید که وضعیت شما را توضیح دهد تا در صورت فعال شدن هشدارها مشکلی پیش نیاید.

از دریازدگی و بیماری حرکتی جلوگیری کنید.

اگر قصد دارید با کشتی یا قایق سفر کنید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا برچسب‌های تجویزی اسکوپولامین را برای دریازدگی تهیه کنید، به‌ویژه اگر به پرکاری تیروئید مبتلا هستید، زیرا این بیماری می‌تواند حالت تهوع و استفراغ ایجاد کند. داروهایی مانند درامامین، دستبندهای سی‌بند و مکمل‌های طبیعی زنجبیل نیز ممکن است برای جلوگیری از دریازدگی یا بیماری حرکتی مفید باشند.

حرکات کشش بدن را مرتبا انجام دهید.

صرف نظر از نحوه سفر، اگر ممکن است، استراحت‌های مکرر داشته باشید تا کشش انجام دهید، بایستید و کمی راه بروید. این کار می‌تواند به تسکین درد مفاصل و عضلات ناشی از بیماری تیروئید کمک کند. اگر بیش از ۳۰ دقیقه نشسته‌اید، به‌آرامی بلند شوید، زیرا ممکن است خون در پاها جمع شده باشد که می‌تواند هنگام ایستادن سریع، سرگیجه ایجاد کند.

هر ۲۰ تا ۳۰ دقیقه گردن، کمر، شانه‌ها، ساق پا و مچ پا را خم و بچرخانید تا از خشکی جلوگیری کنید. هنگام پرواز، اگر شرایط ایمنی پرواز اجازه می‌دهد، هر یک یا دو ساعت در کابین قدم بزنید. این ترفندها می‌تواند از خطر تشکیل لخته‌های خونی خطرناک در پاها طی مدت طولانی نشستن جلوگیری کند.

بیمه خود را بررسی کنید.

پیش از رفتن به یک سفر بین‌المللی، با شرکت بیمه درمانی خود تماس بگیرید و اطمینان حاصل کنید که هزینه‌های درمانی شما در خارج از کشور تحت پوشش قرار می‌گیرد. در غیر این صورت، ممکن است بخواهید بیمه درمانی سفر تهیه کنید تا هزینه‌های احتمالی مراقبت‌های پزشکی شما را پوشش دهد.

واکسن آنفلوآنزا بزنید.

سیستم ایمنی بدن خود را با دریافت واکسن آنفلوآنزا قبل از سفر تقویت کنید، به‌ویژه هنگام سفر به کشوری دیگر که فصل آنفلوآنزا ممکن است متفاوت باشد. به همین ترتیب، اگر به خارج از کشور سفر می‌کنید، اطمینان حاصل کنید که تمام واکسن‌های مناسب را دریافت کرده‌اید. این امر به‌ویژه برای افرادی که به بیماری مزمنی مانند بیماری تیروئید مبتلا هستند، اهمیت دارد.

ملاتونین را امتحان کنید.

خواب برای سلامتی، به‌ویژه در صورت ابتلا به بیماری مزمنی مانند تیروئید، اهمیت بسیاری دارد. ملاتونین می‌تواند به شما کمک کند تا با تغییرات منطقه زمانی سازگار شوید و ساعت داخلی بدن خود را تنظیم کنید. اگر به سمت شرق سفر می‌کنید، راهنمای عمومی پیشنهاد می‌کند که ۳ میلی‌گرم ملاتونین را در ساعت ۱۱ شب به وقت مقصد، برای دو شب قبل از سفر مصرف کنید.

اگر صبح یا در طول روز به مقصد می‌رسید، سعی کنید تا زمان خواب از خوابیدن یا چرت زدن خودداری کنید و مجدداً ملاتونین را ساعت ۱۱ شب یا یک ساعت قبل از خواب (اگر دیرتر بیدار نمی‌مانید) مصرف کنید. این روش می‌تواند به شما کمک کند که بدون علائم جت‌لگ، کاملاً به منطقه زمانی جدید عادت کنید.

سفر هوایی

برخی از خطرات سلامتی مربوط به پرواز، مانند ایجاد لخته‌های خونی پس از پروازهای طولانی، برای همه افراد صدق می‌کند. با این حال، به‌عنوان یک بیمار تیروئیدی، ممکن است با چالش‌های اضافی مربوط به سلامتی و داروهای خود هنگام سفر هوایی مواجه شوید.

داروهای خود را همراه داشته باشید.

تمام داروهای خود—چه تجویزی و چه بدون نسخه—و همچنین هرگونه لوازم پزشکی مانند سرنگ‌های انسولین را در کیف دستی خود قرار دهید تا همیشه در دسترس باشند. این کار باعث می‌شود داروهای شما کمتر گم شوند و همچنین در معرض رطوبت یا تغییرات دمایی که در بخش بار یا روی باند پرواز رخ می‌دهد، قرار نگیرند.

اطمینان حاصل کنید که داروهای شما در بسته‌بندی‌های اصلی خود باشند تا از بروز مشکلات امنیتی جلوگیری شود. برخی از ایالت‌ها ممکن است قوانین خاصی در مورد برچسب‌گذاری داروهای تجویزی داشته باشند، بنابراین بهتر است پیش از سفر درباره این موضوع تحقیق کنید.

نیازی نیست که داروهای مایع را در کیسه زیپ‌دار قرار دهید، اما هنگام عبور از ایستگاه امنیتی، باید به مأمور امنیتی اطلاع دهید که داروهای مایع همراه دارید تا جداگانه بررسی شوند.

گاهی اوقات ممکن است درست قبل از سوار شدن به دلیل محدودیت فضای بالای سر، از شما خواسته شود کیف دستی خود را به بخش بار بسپارید. در این صورت، حتماً داروهای خود را از کیف خارج کنید و همراه خود به داخل هواپیما ببرید.

کپی نسخه‌های دارویی خود را تهیه کنید.

کپی تمام نسخه‌های دارویی و اطلاعات تماس پزشک خود را همراه داشته باشید تا در صورت گم شدن، سرقت یا غیرقابل استفاده شدن داروهای شما، بتوانید داروی جدید دریافت کنید، به‌ویژه اگر در ایالات متحده سفر می‌کنید. همچنین می‌توانید از بطری‌های دارویی خود عکس بگیرید و آنها را در گوشی هوشمند خود ذخیره کنید یا فایل‌های PDF یا عکس‌ها را به ایمیل خود ارسال کنید تا در صورت نیاز به آنها دسترسی داشته باشید.

برای سفرهای بین‌المللی، برنامه‌ریزی برای خرید دارو در مقصد نداشته باشید، زیرا استانداردهای دارویی آنها ممکن است با استانداردهای ایالات متحده متفاوت باشد. اگر به بیش از یک ماه دارو نیاز دارید، با پزشک یا داروخانه خود صحبت کنید تا نسخه‌ای برای داروی اضافی برای سفر شما صادر کنند.

برنامه‌ریزی برای زمان مصرف دارو

افراد مبتلا به بیماری تیروئید و دیابت معمولاً برنامه‌ منظم و دقیقی برای مصرف دارو دارند. اگر قصد دارید از چندین منطقه زمانی عبور کنید، پیش از سفر با پزشک خود مشورت کنید تا بهترین زمان‌بندی برای مصرف داروهای خود را مشخص کنید. بهتر است برنامه‌ای تهیه کنید که تا حد ممکن به برنامه روزانه شما در خانه نزدیک باشد.

بیشتر بخوانید: آیا بهترین زمان برای مصرف داروهای تیروئید وجود دارد؟

محافظت از سیستم ایمنی و هیدراته ماندن

داشتن بیماری‌های خودایمنی مانند تیروئیدیت هاشیموتو یا بیماری گریوز می‌تواند شما را بیشتر در معرض ابتلا به عفونت‌ها قرار دهد. برای کاهش خطر ابتلا به بیماری هنگام نشستن در فضای بسته و تنفس هوای مشترک با سایر مسافران که ممکن است بیمار باشند:

• قبل از سفر، خواب کافی داشته باشید.
• از پتوها و بالش‌های ارائه‌شده توسط خطوط هوایی استفاده نکنید؛ حتی اگر بسته‌بندی شده باشند، معمولاً به‌ندرت تمیز می‌شوند و ممکن است حاوی میکروب باشند.
• اگر مسافر کنار شما سرفه می‌کند، در صورت امکان درخواست تغییر صندلی دهید.
• هر ساعت حدود ۸ اونس (حدود ۲۴۰ میلی‌لیتر) مایعات بنوشید؛ آب و آبمیوه بهترین گزینه‌ها هستند، زیرا الکل و نوشیدنی‌های کافئین‌دار می‌توانند بدن شما را کم‌آب کنند. این کار همچنین به شما در مقابله با خستگی کمک می‌کند.

از نوشیدن آب ارائه‌شده در هواپیما خودداری کنید، از جمله قهوه و چای خطوط هوایی. مخازنی که آب آشامیدنی را در هواپیما ذخیره می‌کنند، به‌ندرت تمیز می‌شوند و باکتری‌های چالش‌برانگیزی برای سیستم ایمنی در آن‌ها یافت شده است.

درخواست آب بطری کنید یا قبل از پرواز از فروشگاه فرودگاه آب خریداری کنید.

دستمال‌های ضدعفونی‌کننده برای کمربند ایمنی، میز تاشو و دسته صندلی همراه داشته باشید. میزهای تاشو به‌ویژه یکی از منابع اصلی باکتری در هواپیماها هستند. پس از لمس هر چیزی که دیگران نیز ممکن است لمس کرده باشند، مانند چراغ مطالعه یا دریچه هوا، از ضدعفونی‌کننده دست استفاده کنید.

بیشتر بخوانید: کم‌آبی بدن و کم‌کاری تیروئید

احتیاط در هنگام پرواز با عفونت

اگر سرماخوردگی یا عفونت دارید—به‌ویژه عفونت‌های گوش، بینی و/یا سینوس—ممکن است لازم باشد پرواز خود را لغو یا تغییر دهید. احتقان می‌تواند منجر به درد، خونریزی یا حتی پارگی پرده گوش یا آسیب به سینوس‌ها شود، زیرا جریان هوا به‌خوبی انجام نمی‌شود.

اگر به دلیل عفونت قصد دارید سفر خود را لغو کنید، از پزشک خود یادداشتی بگیرید؛ بسیاری از خطوط هوایی در صورت ارائه این مدرک، هزینه لغو پرواز را از شما دریافت نمی‌کنند. اگر مجبورید هنگام بیماری پرواز کنید، با پزشک خود تماس بگیرید تا درباره اقدامات احتیاطی لازم مشورت کنید. برخی پزشکان ممکن است توصیه کنند که از ضداحتقان استفاده کنید یا اقدامات دیگری را قبل یا در طول پرواز انجام دهید.

جلوگیری از خشکی

در حالی که اکثر خانه‌ها دارای سطح رطوبت بیش از ۳۰٪ هستند، رطوبت در کابین هواپیما معمولاً کمتر از ۲۰٪ است، که می‌تواند باعث یا تشدید خشکی چشم و پوست شود—علائمی که بسیاری از افراد مبتلا به بیماری تیروئید هر روز با آن‌ها مواجه هستند. اگر از لنزهای تماسی استفاده می‌کنید، ممکن است بخواهید هنگام پرواز عینک بزنید یا از قطره‌های مرطوب‌کننده چشم استفاده کنید، زیرا رطوبت کم کابین می‌تواند باعث تحریک چشم شود. اگر خشکی پوست شما را آزار می‌دهد، یک بطری کوچک لوسیون و اسپری نمکی برای بینی همراه داشته باشید.

لباس گرم بپوشید.

اگر به دلیل بیماری تیروئید خود تحمل سرما را ندارید، هنگام سفر با هواپیما لباس گرم بپوشید، زیرا دمای کابین هواپیما اغلب سرد است. پوشیدن لباس‌های لایه‌ای ایده خوبی است، زیرا می‌توانید در صورت تغییر دمای بدن خود لباس کم یا زیاد کنید.

بیشتر بخوانید: ۷ نکته برای بیماران تیروئیدی در هوای سرد

سخنی از تیراد

از آنجا که بیماری تیروئید یک بیماری مزمن است، بهتر است قبل از برنامه‌ریزی سفر، به‌ویژه سفر هوایی، تأیید پزشک خود را بگیرید. این امر به‌ویژه در صورتی که در یک ماه گذشته جراحی یا اقدامات پزشکی دیگری انجام داده‌اید، اهمیت دارد.