معرفی انواع مکمل های مورد استفاده برای بیماران تیروئیدی و تاثیر آن بر سلامت

انواع بیماری های تیروئید و مکمل‌های مورد استفاده برای هرکدام

کم کاری تیروئید، پرکاری تیروئید و سرطان تیروئید، از جمله بیماری‌های شایع تیروئید هستند؛ به عنوان مثال، ۷% از جمعیت ایالات متحده به کم کاری تیروئید مبتلا هستند یعنی وضعیتی که در آن تیروئید، هورمون های تیروئید کافی تولید نمی‌کند.

بسته به نوع بیماری و شرایط تیروئید معمولاً با داروهایی مانند جایگزینی هورمون تیروئید، جراحی و سایر روش‌ها مانند پرتودرمانی، سرطان تیروئید درمان می‌شود.

علاوه بر درمان‌های مرسوم برای تیروئید، تحقیقات نشان می‌دهد که مداخلات غذایی از جمله مکمل ها، ممکن است به درمان برخی از بیماری‌های تیروئید کمک کند؛ با این حال برخی از مکمل‌ها ممکن است در مورد سلامت تیروئید بیشتر مضر باشند تا مفید.

در این مقاله توضیح می‌دهیم که چگونه مکمل‌ها ممکن است به افراد خاصی با شرایط سلامت مرتبط با تیروئید کمک کنند.

مکمل هایی برای سلامت عمومی تیروئید

با توجه به شیوع بیماری‌های تیروئید، بسیاری از شرکت‌های مکمل، شروع به ساخت مکمل هایی کرده‌اند که برای “حمایت از سلامت تیروئید” طراحی شده‌اند.

اگرچه برخی از این محصولات بی‌ضرر هستند، اما برخی از مکمل های تیروئید ممکن است منجر به عوارض جانبی منفی شود و حتی می‌تواند به تیروئید شما آسیب برساند.

قبل از پرداختن به اینکه چرا مکمل‌های اختصاصی تیروئید ممکن است بهترین انتخاب برای همه نباشند، مهم است که توضیح دهیم تیروئید برای عملکرد مطلوب به چه مواد مغذی نیاز دارد. در اینجا برخی از مهم ترین مواد مغذی برای سلامت تیروئید آورده شده است:

سلنیوم: سلنیوم ماده معدنی مورد نیاز برای تولید هورمون تیروئید است که به محافظت از تیروئید در برابر آسیب ناشی از استرس اکسیداتیو کمک می‌کند؛ تیروئید حاوی مقادیر زیادی سلنیوم است و کمبود آن می‌تواند منجر به اختلال عملکرد تیروئید شود.

ید: ید برای عملکرد تیروئید حیاتی است و در حال حاضر تنها نقش شناخته شده‌ی ید، حمایت از تولید هورمون تیروئید است؛ تری یدوتیرونین (T3) و تیروکسین (T4) هورمون‌های تیروئیدی هستند که حاوی ید می‌باشند؛ کمبود ید باعث بیماری تیروئید می‌شود.

فلز روی: ماده معدنی روی برای تولید هورمون تیروئید مورد نیاز است؛ غلظت بهینه روی برای سطوح سالم T3، T4، و هورمون محرک تیروئید (TSH) مورد نیاز است.

آهن: تیروئید برای تبدیل T4 به T3 “شکل فعال هورمون تیروئید” به آهن نیاز دارد؛ کمبود آهن با اختلال عملکرد تیروئید مرتبط است.

سایر مواد مغذی از جمله ویتامین‌های گروه B و ویتامین‌های A و E نیز برای عملکرد بهینه تیروئید مورد نیاز هستند، کمبود یک یا چند ماده مغذی می‌تواند بر سلامت تیروئید تأثیر منفی بگذارد و خطر ابتلا به بیماری تیروئید را افزایش دهد.

برای اکثر افراد، پیروی از یک رژیم غذایی غنی از مواد مغذی و غنی از غذاهای کامل برای حفظ عملکرد بهینه تیروئید کافی است. با این حال، گروهی از افراد ممکن است نیاز به مکمل رژیم غذایی خود با ویتامین ها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی برای حفظ سلامت کلی از جمله سلامت تیروئید داشته باشند.

این گروه شامل افرادی است که رژیم های غذایی محدود دارند، افرادی که باردار یا در دوران شیردهی هستند و افرادی که دارای بیماری تیروئید یا سایر مشکلات سلامتی هستند.

آیا باید مکمل‌های مخصوص تیروئید مصرف کنید؟

شکی نیست که یک رژیم غذایی مغذی که سطوح بهینه مواد مغذی را فراهم می‌کند برای حفظ سلامت تیروئید مهم است و همچنین کمبود مواد مغذی می‌تواند منجر به مشکلات تیروئید شود.

با این حال، برای افرادی که مشکلات تیروئیدی ندارند و از یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی پیروی می‌کنند، معمولاً نیازی به مصرف مکمل‌های مخصوص تیروئید نیست.

در واقع مصرف برخی مکمل‌ها برای افرادی که به دنبال ارتقای سلامت تیروئید هستند ممکن است خطرناک باشد.

به عنوان مثال، بسیاری از مکمل های تیروئید حاوی مقادیر زیادی ید هستند و ممکن است حاوی هورمون های تیروئید باشند؛ مصرف این مکمل‌ها می‌تواند منجر به عوارض جانبی خطرناک و ایجاد مشکلات تیروئید در افراد با عملکرد سالم تیروئید شود.

در یک مطالعه که ۱۰ مکمل تیروئیدی را تجزیه و تحلیل می‌کرد، نشان داد که اکثر آن‌ها حاوی مقادیر قابل تشخیص T3 و T4 هستند و برخی از محصولات آزمایش شده T3 و T4 بیشتری نسبت به آنچه ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی معمولاً برای افراد مبتلا به کم کاری تیروئید تجویز می‌کنند داشتند.

مصرف این مکمل‌ها ممکن است منجر به افزایش سطح هورمون تیروئید در خون شده و باعث علائم پرکاری تیروئید شود که می‌تواند عوارض خطرناکی را در پی داشته باشد.

علاوه بر این، مصرف بیش از حد ید از مکمل ها ممکن است باعث کم کاری تیروئید در افراد مستعد شود.

مکمل های تیروئید ممکن است برای افرادی که دارای بیماری های تیروئیدی هستند خطرناک باشد.

به این دلیل است که افراد مبتلا به مشکلات تیروئید نیازهای خاصی دارند و مصرف مکمل هایی که برای تقویت سلامت تیروئید به بازار عرضه می‌شود ممکن است بر عملکرد تیروئید تأثیر منفی بگذارد و باعث بدتر شدن سلامت و علائم آن‌ها شود.

به این ترتیب، افراد مبتلا به بیماری تیروئید و حتی افراد سالم باید از مصرف مکمل هایی که برای ارتقای سلامت تیروئید به بازار عرضه می‌شوند اجتناب کنند؛ در عوض تحت نظر پزشک باشند تا برنامه ای سالم و ایمن را که بر اساس نیازهای خاص و وضعیت سلامتی شما است، ارائه دهند.

مکمل برای بیماری هاشیموتو

بیماری هاشیموتو شایع ترین علت کم کاری تیروئید در ایالات متحده است؛ این یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی پادتن‌هایی تولید می‌کند که به تیروئید حمله کرده و باعث فیبروز یا زخم بافت تیروئید می‌شود.

بیماری هاشیموتو با علائم مختلفی از جمله افزایش وزن، خستگی، ریزش مو، کم خونی، یبوست، عدم تحمل سرما، درد مفاصل، خشکی پوست، تغییرات خلقی، مشکل در تمرکز و موارد دیگر همراه است.

علاوه بر دارو، اصلاح رژیم غذایی و شیوه زندگی می‌تواند به کاهش آسیب تیروئید و بهبود علائم و کیفیت کلی زندگی در افراد مبتلا به هاشیموتو کمک کند.

افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو بیشتر در معرض کمبود برخی مواد مغذی هستند که می‌تواند علائم مرتبط با هاشیموتو را بدتر کند.

مطالعات نشان می‌دهد که مکمل‌های زیر می‌توانند برای مبتلایان به بیماری هاشیموتو مفید باشند:

سلنیوم: مصرف ۲۰۰ میکروگرم مکمل سلنیوم در روز ممکن است به کاهش آنتی بادی های تیروئید و بهبود خلق و خوی افراد مبتلا به هاشیموتو کمک کند.

میو اینوزیتول: اینوزیتول نوعی قند است که نقش مهمی در عملکرد تیروئید دارد؛ برخی شواهد نشان می‌دهد که درمان روزانه با ۶۰۰ میلی گرم میو اینوزیتول و ۸۳ میکروگرم سلنیوم ممکن است به بهبود عملکرد تیروئید در افراد مبتلا به هاشیموتو کمک کند.

فلز روی: روی برای تولید هورمون تیروئید مورد نیاز است و کمبود آن می‌تواند منجر به کم کاری تیروئید شود؛ ۳۰ میلی گرم روی در روز ممکن است به بهبود عملکرد تیروئید در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک کند.

ویتامین B12: کمبود ویتامین B12 در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو شایع است؛ مصرف مکمل B12 یا B کمپلکس می‌تواند به پیشگیری و درمان کمبود و همچنین حفظ سطوح بهینه B12 کمک کند.

منیزیم: کمبود منیزیم ممکن است خطر ابتلا به بیماری هاشیموتو را افزایش دهد که با افزایش سطح آنتی بادی تیروئید مرتبط است؛ اصلاح کمبود منیزیم ممکن است علائم هاشیموتو را بهبود بخشد.

اهن: بسیاری از زنان مبتلا به بیماری هاشیموتو سطح آهن پایین یا کم خونی فقر آهن دارند، کم خونی بر عملکرد تیروئید تأثیر منفی می‌گذارد؛ مکمل آهن ممکن است برای بازگرداندن آهن به سطوح بهینه لازم باشد.

ویتامین D: افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو بیشتر دچار کمبود ویتامین D هستند و کمبود ویتامین D می‌تواند تأثیر نامطلوبی بر عملکرد تیروئید داشته باشد.

کورکومین: کورکومین ممکن است به محافظت از تیروئید شما در برابر آسیب اکسیداتیو کمک کند، علاوه بر آن مصرف کورکومین در کنار سایر ترکیبات ضد التهابی ممکن است به کاهش اندازه گره ‌های تیروئید که در بیماری هاشیموتو رایج هستند کمک کند.

ویتامین C: تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف مکمل ویتامین C ممکن است به کاهش آنتی بادی های تیروئید در افراد مبتلا به بیماری هاشیموتو کمک.

سایر مکمل ها نیز ممکن است به افراد مبتلا به هاشیموتو کمک کنند اما مکمل های فوق بیشترین تاثیر را در مدیریت بیماری هاشیموتو دارند.

مکمل برای بیماری گریوز

بیماری گریوز شایع ترین علت پرکاری تیروئید در ایالات متحده است؛ مانند بیماری هاشیموتو، این بیماری به عنوان یک بیماری خود ایمنی در نظر گرفته می‌شود.

در بیماری گریوز، سیستم ایمنی به تیروئید شما حمله کرده و باعث تولید بیش از حد هورمون‌های تیروئیدی می‌شود. این بیماری همچنین می‌تواند منجر به تیرومگالی یا بزرگ شدن تیروئید شود.

علائم مرتبط با بیماری گریوز عبارتند از کاهش وزن، تپش قلب، تنگی نفس، اسهال، درد و سوزش چشم، خستگی، ضعف، بی نظمی قاعدگی، بی خوابی، عصبی بودن و موارد دیگر.

درمان فعلی بیماری گریوز شامل جراحی، دارو درمانی و درمان با ید رادیواکتیو (RAI) است.

برخی تحقیقات نشان می‌دهد که اصلاحات رژیم غذایی ممکن است به بهبود علائم و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به بیماری گریوز کمک کند.

مکمل های زیر ممکن است به افراد مبتلا به بیماری گریوز کمک کند:

سلنیوم: کمبود سلنیوم می‌تواند خطر ابتلا به بیماری گریوز را افزایش دهد، یک بررسی نشان داد که مکمل‌های سلنیوم در دوزهای روزانه ۱۰۰ تا ۳۰۰ میکروگرم منجر به بهبود عملکرد تیروئید در ۶ ماهگی در افراد مبتلا به بیماری گریوز شد، اما این اثر در ۹ ماهگی از بین رفت.

ویتامین D: تحقیقات نشان می‌دهد که افراد مبتلا به بیماری گریوز بیشتر از جمعیت عادی دچار کمبود ویتامین D هستند، اصلاح کمبود با مصرف مکمل ممکن است عملکرد تیروئید را بهبود بخشد

ال کارنیتین: تحقیقات نشان داده است که پرکاری تیروئید باعث کاهش ذخایر کارنیتین در بدن می‌شود که نقش مهمی در تولید انرژی ایفا می‌کند، مصرف ال کارنیتین ممکن است به کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی در افراد مبتلا به پرکاری تیروئید کمک کند.

ویتامین B12: افراد مبتلا به بیماری گریوز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به کمبود ویتامین B12 هستند. مصرف مکمل B12 یا B کمپلکس با کیفیت بالا می‌تواند به حفظ سطح B12 سالم کمک کند.

سایر مکمل ها ممکن است به افراد مبتلا به بیماری گریوز کمک کنند اما برای داشتن یک رژیم مکمل مناسب خودتان بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه کنید.

مکمل های سرطان تیروئید

سرطان تیروئید نوعی سرطان نادر می‌باشد و تنها ۱ تا ۴ درصد از کل سرطان ها در ایالات متحده را تشکیل می‌دهد؛ سرطان‌هایی که از سلول‌های فولیکولی تیروئید منشأ می‌گیرند، ۹۵% از کل سرطان‌های تیروئید را تشکیل می‌دهند.

درمان سرطان تیروئید شامل برداشتن جراحی، پرتو درمانی، سرکوب هورمون محرک تیروئید (TSH)، درمان با ید رادیواکتیو (RAI)، کل تیروئیدکتومی و مدیریت مراقبت‌های تسکینی برای سرطان غیر قابل درمان تیروئید است.

علاوه بر درمان سنتی، رژیم غذایی، مکمل‌ها و اصلاح سبک زندگی ممکن است نتایج درمان را افزایش داده و کیفیت زندگی را در افراد مبتلا به سرطان تیروئید بهبود بخشد.

برخی تحقیقات حیوانی و آزمایشی نشان می‌دهد که چربی های امگا ۳، کورکومین، ال-کارنیتین، کورستین، ملاتونین، رسوراترول، سلنیوم، اینوزیتول، روی و ویتامین های C، E، A و D ممکن است برای افراد مبتلا به سرطان تیروئید مفید باشد.

علاوه بر این، مصرف کم ید با افزایش خطر ابتلا به سرطان تیروئید مرتبط است و تحقیقات نشان می‌دهد که اصلاح کمبود ید می‌تواند به محافظت در برابر ایجاد انواع تهاجمی‌تر سرطان تیروئید کمک کند؛ با این حال، اگرچه بسیاری از این مواد مغذی از جمله ویتامین D و سلنیوم دارای اثرات ضد سرطانی هستند اما در حال حاضر مطالعات انسانی در مورد بررسی اثرات این مکمل‌های غذایی در افراد مبتلا به سرطان تیروئید وجود ندارد.

بهترین راه برای تعیین بهترین رژیم مکمل برای نیازهای خاص شما این است که با پزشک خود مشورت کنید.

اقدامات احتیاطی در رابطه با مصرف مکمل تیروئید

همانطور که در بالا ذکر شد، بهتر است از ترکیب مکمل‌های مخصوص تیروئید خودداری کنید، مگر اینکه به طور خاص توسط پزشک شما توصیه شده باشد.

مصرف این مکمل ها می‌تواند به تیروئید شما آسیب رسانده و منجر به بیماری تیروئید شود.

با این حال، بسیاری از ویتامین‌ها، مواد معدنی و سایر مکمل‌های غذایی وجود دارند که نشان داده‌اند عملکرد تیروئید را بهبود می‌بخشند، علائم بیماری را کاهش می‌دهند و کیفیت کلی زندگی را در افراد مبتلا به بیماری تیروئید بهتر می‌کند.

افرادی که به بیماری هاشیموتو، بیماری گریوز، سرطان تیروئید یا سایر بیماری هایی که غده تیروئید را تحت تاثیر قرار می‌دهند مبتلا هستند، بهتر است تحت نظر یک پزشک مختصص تیروئید باشند.

بسیاری از مکمل‌ها، به‌ویژه محصولات گیاهی، پتانسیل تداخل با داروهایی را دارند که معمولاً تجویز می‌شوند و ممکن است منجر به عوارض جانبی خطرناکی شوند.

در نهایت، مهم است که همیشه مکمل‌ها را از مارک‌های معتبر خریداری کنید که به طور مستقل محصولات خود را از نظر کیفیت و خلوص با استفاده از سازمان‌هایی مانند USP و NSF International آزمایش می‌کنند.