3 راه آسان برای درمان بیماری چشم تیروئید

بیماری تیروئید چشمی و نحوه درمان آن

بیماری چشمی تیروئید (TED) یکی از علائم بیماری گریوز است که یک وضعیت خود ایمنی است. TED باعث تورم و فشار در چشم‌ها می‌شود و بستن آن‌ها را دشوار می‌کند. این ترسناک به نظر می‌رسد، اما راه‌‌های زیادی برای درمان آن وجود دارد و اکثر مردم بدون از دست دادن بینایی پایدار، بهبودی کامل پیدا می‌کنند. هنگامی‌که به پزشک خود مراجعه می‌کنید، احتمالاً داروهای مختلفی مانند کورتیکواستروئیدها و بتابلوکرها را برای کنترل وضعیت، معکوس کردن پرکاری تیروئید و بازگرداندن یوتیروئیدیسم (سطوح طبیعی تیروئید) امتحان خواهد کرد. در برخی موارد، جراحی جزئی برای اصلاح بینایی مورد نیاز است. در حین بهبودی، علائم را در خانه با کمپرس سرد و قطره چشم کاهش دهید تا راحت‌تر شوید. با رعایت مراقبت‌‌های مناسب، معمولاً می‌توانید بدون عوارض جانبی پایدار بر TED غلبه کنید.

روش اول: کاهش علائم با دارو

1. برای مبارزه با التهاب از کورتیکواستروئیدها استفاده کنید. این داروها رایج‌ترین درمان برای TED به‌خصوص در مرحله فعال آن هستند. کورتیکواستروئیدها تورم و التهاب را کاهش می‌دهند که فشار روی چشم را کاهش می‌دهد. بسته به آنچه که پزشک فکر می‌کند بهترین است، به شکل قرص یا داخل وریدی تجویز می‌شوند.

کورتیکواستروئیدها داروهایی هستند که فقط با نسخه تجویز می‌شوند، بنابراین برای دریافت آن‌ها به پزشک مراجعه کنید.

تمام داروها را با صلاح‌دید پزشک و دقیقاً همان‌طور که به شما دستور داده است مصرف کنید. هرگز داروهای نسخه‌ای را که پزشک شما تجویز نکرده است، مصرف نکنید.

پردنیزون یک کورتیکواستروئید رایج است که ممکن است پزشک شما تجویز کند. پزشک شما ممکن است بخواهد درمان شما را با دوز بالای پردنیزون مانند ۸۰-۱۰۰ میلی گرم شروع کند، اما دوزهای پایین‌تر مانند ۳۰-۴۰ میلی گرم ممکن است به همان اندازه برای پرکاری تیروئید متوسط موثر باشد و عوارض جانبی کمتری داشته باشد.

2. با داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی، پاسخ ایمنی خود را کاهش دهید. بیماری گریوز یک بیماری خود ایمنی است، به این معنی که بدن شما دارای یک پاسخ ایمنی بیش فعال است که به بافت‌‌های سالم حمله می‌کند. داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی پاسخ ایمنی شما را کاهش می‌دهند، بنابراین بدن شما از حمله به خود منصرف می‌شود. پزشک شما ممکن است این داروها را برای بهبود علائم TED و جلوگیری از بدتر شدن آن‌ها تجویز کند.

پزشک شما ممکن است از سرکوبگرهای ایمنی کوتاه‌مدت برای مبارزه با شیوع TED یا درازمدت برای مدیریت بیماری گریوز استفاده کند.

هنگامی‌که از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کنید، بیشتر مراقب سلامت خود باشید؛ زیرا ممکن است بیمار شدن برای شما آسان‌تر باشد. یک رژیم غذایی سالم را تمرین کنید، مکمل‌‌های ویتامین مصرف کنید و دست‌‌های خود را مرتب بشویید.

3. سطح تیروئید خود را با بلوکرهای بتا کنترل کنید. تیروئید پرکار می‌تواند باعث TED شود؛ بنابراین پس از کنترل علائم اولیه، پزشک احتمالاً می‌خواهد تیروئید شما را تحت کنترل درآورد. بتابلوکرها تاثیر هورمون‌‌های تیروئید را بر بدن شما کاهش می‌دهند و به‌طور موثر تیروئید پرکار را کنترل می‌کنند. در صورت تجویز پزشک، دستورات پزشک خود را در مورد مصرف این دارو دنبال کنید.

بتابلوکرها ضربان قلب و فشار خون شما را کاهش می‌دهند که هر دو از عوارض پرکاری تیروئید هستند. این فشار چشم شما را کاهش می‌دهد و می‌تواند تورم را کاهش دهد.

بتابلوکرها تنها داروهایی نیستند که تیروئید شما را کنترل می‌کنند. پزشک ممکن است داروهای مختلفی را برای کاهش فعالیت تیروئید شما امتحان کند.

روش دوم: درمان وضعیت در خانه

1. برای کاهش ناراحتی از کمپرس سرد استفاده کنید. تورم و درد ناشی از TED می‌تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. کمپرس سرد به کاهش تورم و بی‌حس کردن درد کمک می‌کند. یک حوله را بردارید و آن را با آب سرد خیس کنید. دراز بکشید و آن را به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی چشمان خود نگه دارید. این درمان را تا ۴ بار در روز تکرار کنید.

در حالی که می‌توانید از کیسه یخ نیز استفاده کنید، یک دستمال سرد بهتر است زیرا رطوبت برای چشم شما بهتر است. اگر از کیسه یخ استفاده می‌کنید، حتما آن را در یک حوله بپیچید تا مستقیماً با پوست شما تماس نگیرد.

کمپرس را روی چشم خود فشار ندهید. این دردناک خواهد بود. فقط بگذارید روی چشمان شما بماند.

2. اگر چشمان شما خشک است، از قطره‌‌های چشمی ‌روان‎کننده استفاده کنید. از آنجایی که TED بستن پلک‌ها را دشوار می‌کند، خشکی چشم رایج است. برای کمک از قطره‌‌های چشمی روان‌کننده OTC (بدون نسخه) استفاده کنید. آن‌ها را با توجه به دستورالعمل‌‌های محصول یا طبق دستور پزشکتان استفاده کنید.

قطره‌‌های چشمی ‌مبتنی بر ژل، معمولاً بهترین هستند؛ زیرا ماندگاری بیشتری دارند و چشم را به‌طور مؤثرتری روان می‌کنند.

قطره‌‌های چشمی به ویژه هنگام خواب مفید هستند؛ زیرا ممکن است پلک‌‌های شما در شب باز شوند. استفاده از قطره قبل از خواب از خشک شدن آن‌ها در شب جلوگیری می‌کند.

از پزشک خود در مورد اینکه چه مارکی از قطره‌‌های چشمی استفاده کنید راهنمایی بخواهید. ممکن است نیازهای خاصی برای شرایط خود داشته باشید.

به دنبال اشک مصنوعی باشید که حاوی ۱٪ متیل سلولز است. این‌ها اغلب زمانی مؤثرتر هستند که هر ۲-۳ ساعت در طول روز استفاده شوند. سپس سعی کنید از ژل نفتی برای چرب کردن چشمان خود در شب استفاده کنید.

3. هنگام خواب سر خود را بالا بیاورید تا تورم کاهش یابد. بالا بردن سر باعث تخلیه مایعات از سر شما می‌شود. هنگامی‌که به رختخواب می‌روید، یک بالش اضافی زیر سر خود قرار دهید تا آن را بالاتر از حد معمول بالا بیاورید. این می‌تواند از افزایش تورم یک شبه جلوگیری کند.

اگر یک تخت قابل تنظیم دارید، می‌توانید آن را روی یک مکان بالا قرار دهید تا سرتان را بالا نگه دارید.

4. با پوشش چشم بخوابید تا از خشک شدن چشم جلوگیری کنید. از آنجایی که TED می‌تواند پلک‌‌های شما را در شب باز کند، چشمان شما می‌توانند در هنگام خواب خشک شوند. در صورت باز شدن پلک ها، شب‌ها از ماسک خواب یا پوشش چشم برای محافظت از چشمان خود استفاده کنید.

برای موارد شدیدتر، از نوار پزشکی برای بستن چشم در شب استفاده کنید. از پزشک خود در مورد بهترین راه برای انجام این کار سوال کنید.

5. وقتی بیرون هستید، از عینک آفتابی استفاده کنید. افراد مبتلا به بیماری TED و گریوز به ویژه به نور خورشید حساس هستند. هر بار که بیرون می‌روید، حتی اگر هوا آفتابی نباشد، از یک عینک آفتابی با کیفیت استفاده کنید. اطمینان حاصل کنید که عینک آفتابی مورد استفاده با چیزی مانند “۱۰۰٪ محافظت در برابر اشعه ماوراء بنفش” مهر خورده است تا نشان دهد که تمام اشعه‌‌های فرابنفش را مسدود می‌کند. عینک آفتابی با درجه حفاظت کمتر در برابر اشعه ماوراء بنفش به چشمان شما کمکی نمی‌کند.

عینک‌های آفتابی نسخه‌ای نیز وجود دارند که به بینایی شما کمک می‌کنند و از شما در برابر اشعه‌های فرابنفش محافظت می‌کنند.

اگر چشمان شما بیرون زده است، از عینک آفتابی استفاده کنید که دور سرتان بپیچد. این از چشمان شما در برابر باد و گرد و غبار محافظت می‌کند.

6. برای اصلاح دوبینی از عینک منشوری استفاده کنید. اگر ماهیچه‌‌های چشم شما ضعیف شده است، ممکن است دوبینی یا سایر مشکلات بینایی داشته باشید. عینک‌‌های منشوری می‌توانند این مشکل را برطرف کنند. با چشم پزشک خود در مورد گرفتن یک عینک منشوری برای بهبود بینایی خود صحبت کنید.

عینک پریسم نیاز به نسخه دارد؛ بنابراین برای یک مورد به چشم پزشک مراجعه کنید.

اگر از کاهش بینایی ناشی از TED رنج می‌برید، نترسید. بسیار نادر است که بیماران از این بیماری نابینا شوند و در بیشتر موارد، بینایی شما بهبود می‌یابد.

7. اگر سیگار می‌کشید، سیگار را ترک کنید. سیگار کشیدن بیماری گریوز را تشدید می‌کند و می‌تواند علائم TED شما را بدتر کند. اگر سیگار می‌کشید، در اسرع وقت آن را ترک کنید. این می‌تواند به کاهش علائم شما کمک کند، یا به‌طور کلی از شروع TED جلوگیری کند.

حتی اگر علائم TED را تجربه نکرده باشید، ترک سیگار فواید سلامتی متعدد دیگری دارد.

اگر سیگار نمی‌کشید، پس شروع نکنید. سیگار علاوه بر تشدید TED، اثرات منفی زیادی بر سلامتی دارد.

ترک سیگار یا اجتناب از شروع بسیار مهم است. سیگار ممکن است بیماری چشم تیروئید را پس از درمان تیروئید با ید رادیویی بدتر کند و اثرات درمان ضد التهابی را خنثی کند.

روش سوم: به دنبال درمان‌‌های جراحی

1. اگر استروئیدها ورم چشم شما را متوقف نکرد، رادیوتراپی مداری انجام دهید. این درمان با اشعه ایکس بافت‌‌های پشت چشم شما را هدف قرار می‌دهد. طی چند روز، این بافت کوچک می‌شود و فضای بیشتری در حفره چشم آزاد می‌شود. اتاق اضافی فشار روی چشم شما را کاهش می‌دهد. اگر به کورتیکواستروئیدها پاسخ ندهید، پزشک ممکن است از این درمان برای کاهش التهاب استفاده کند.

رادیوتراپی دردناک یا تهاجمی‌نیست.

رادیوتراپی یک روش درمانی قدیمی‌است و برخی از پزشکان اثربخشی آن را زیر سوال برده اند. اگر پزشکتان از این روش درمانی استفاده نکرد، تعجب نکنید.

2. اگر نمی‌توانید چشمان خود را بسته نگه دارید، پلک‌‌های خود را با جراحی دراز کنید. TED باعث جمع شدن پلک‌ها می‌شود و ممکن است بستن چشم‌ها برای شما دشوار باشد. حتی اگر تورم چشم کاهش یابد، ممکن است باز هم نتوانید چشمان خود را ببندید. در این صورت احتمالاً پزشک جراحی پلک را تجویز خواهد کرد. این پلک‌ها را دراز می‌کند تا به‌طور کامل چشم‌‌های شما را بپوشاند. این کار از تحریک و خشکی جلوگیری می‌کند. در بسیاری از موارد، چشم پزشک می‌تواند این جراحی را در مطب انجام دهد و شما را ظرف چند ساعت به خانه بفرستد.

این جراحی ممکن است ترسناک به نظر برسد، اما زمان بهبودی کوتاه است و درد بسیار کم است. شما می‌توانید در همان روز عمل به خانه بروید.

حتماً با یک چشم پزشک که تجربه درمان بیماران مبتلا به بیماری تیروئید و بازسازی چشم را دارد، مشورت کنید.

3. با جراحی رفع فشار، فشار روی چشم خود را کاهش دهید. این جراحی استخوان و چربی اضافی را از حدقه خارج می‌کند و فضای بیشتری را برای کره چشم فراهم می‌کند. این کار فشار روی چشم را کاهش می‌دهد و علائم TED را تسکین می‌دهد. در حالی که به نظر تهاجمی ‌می‌رسد، جراحی ساده و روتین است که عوارض کمی ‌دارد. اگر استروئیدها یا رادیوتراپی موفقیت آمیز نبود، ممکن است پزشک شما این درمان را انتخاب کند.

این جراحی کمی‌ بیشتر از جراحی پلک، درگیری ایجاد می‌کند، اما زمان بهبودی هنوز کوتاه است. اکثر بیماران در همان روز به خانه می‌روند و تنها حدود ۲ هفته پس از جراحی دچار کبودی می‌شوند.

شما می‌توانید هر درد باقی مانده را با مسکن‌ها کنترل کنید.

جراحی رفع فشار معمولا بینایی را برای مبتلایان به TED بهبود می‌بخشد، اما برخی از عوارض مانند دوبینی یا تاری دید ممکن است باقی بماند.

4. در صورت داشتن مشکلات بینایی، عضلات چشم خود را با جراحی اصلاحی بهبود دهید. برخی از افراد مبتلا به TED ضعف عضلات چشم را تجربه می‌کنند که بینایی را مختل می‌کند. جراحی اصلاحی می‌تواند آن عضلات را ترمیم کند و بینایی شما را بهبود بخشد. جراحان از بی‌حسی موضعی استفاده می‌کنند؛ بنابراین شما بیهوش نخواهید شد. سپس مقداری از بافتی که روی ماهیچه‌‌های چشم شما ساخته شده است را برای بهبود عملکرد آن‌ها برمی‌دارند. اگر عینک منشوری، دوبینی شما را درست نکرده باشد، ممکن است پزشک از این درمان استفاده کند.

این یک روش نسبتا ساده دیگر با حداقل زمان بهبودی است. اکثر بیماران در همان روزی که عمل انجام می‌شود به خانه می‌روند.

در برخی موارد، ممکن است برای اصلاح کامل عضلات چشم به جراحی‌‌های بعدی نیاز داشته باشید.