روش نوین تشخیص ماهیت ندول های تیروئید بر اساس امپدانس سلولی

ارزیابی حین عمل ندول‌های تیروئید پرخطر بر اساس اندازه‌گیری‌های امپدانس الکتریکی: یک مطالعه امکان‌سنجی

این مقاله که با همکاری پزشکان تیراد جناب آقای دکتر حسین چگینی و جناب آقای دکتر حجت ابراهیمی نیک انجام شده است انقلابی نوین در تشخیص توده های تیروئید است و در دنیا منحصر به فرد می باشد.

خلاصه

تشخیص دقیق ندول های تیروئید به دلیل نتایج غیر تشخیصی/غیر قطعی و عدم قطعیت در مورد بدخیمی نئوپلاسم های فولیکولی (FNs)، حتی در پاتولوژی مقطع منجمد، چالش برانگیز است. بنابراین، مدیریت جراحی، به ویژه در دسته های Bethesda III و IV، ممکن است پیچیده باشد و گاهی اوقات ممکن است نیاز به جراحی دوم باشد. سیستم اندازه گیری امپدانس ندول تیروئید (TN-IMS) از یک پچ فلزی متصل به پوست زیر ذهنی و یک G20 I.V تشکیل شده است. کانول وارد ندول های مورد نظر. دو پارامتر مبتنی بر امپدانس به نام‌های Z1kHz و شیب فاز امپدانس (IPS) در فرکانس ۱۰۰ کیلوهرتز تا ۵۰۰ کیلوهرتز گره‌های تیروئید ثبت شده و با نتایج هیستوپاتولوژیک آنها به عنوان استاندارد طلا مقایسه می‌شوند. TN-IMS به صورت داخل جراحی بر روی ۱۰۳ ندول تیروئید انسانی و بافت طبیعی تیروئید اعمال شد. سازگاری قابل‌توجهی بین محدوده‌های تعریف‌شده Z1kHz/IPS و وضعیت هیستوپاتولوژیک نمونه‌ها به دست آمد (۰۰۱/0p<). بر اساس این اندازه‌گیری‌ها، نتیجه‌گیری شد که اسکن امپدانس بیوالکتریک حین عمل ندول‌های تیروئید یک رویکرد مکمل مفید برای تشخیص ندول‌های تیروئیدی مورد نیاز برای برش پرخطر خواهد بود.

1. مقدمه

اگرچه سرطان تیروئید در حال حاضر نهمین سرطان شایع در جهان است، اما میزان بروز آن در ۲۰ سال گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است و این افزایش سریعتر از هر سرطان دیگری بوده است. چنین تکاملی ممکن است در درجه اول با پیشرفت در توانایی تشخیص سرطان های پاپیلاری مخفی کوچک و بالینی مرتبط باشد.

در حالی که بسیاری از پیشرفت‌ها در تشخیص زودهنگام سرطان‌های تیروئید (سونوگرافی متوالی، FNA و اسکن هسته‌ای) تأثیر مثبتی بر تشخیص بیماری پرخطر تیروئید داشته است، برخی از این ضایعات هنوز در تشخیص پاتولوژیک چالش برانگیز هستند و باعث سردرگمی شدید جراحان می‌شوند. تصمیم گیری در مورد روش مداخله ای مورد نیاز (پیگیری، لوبکتومی یا کل تیروئیدکتومی).

عوارض تیروئیدکتومی شامل آسیب عصب حنجره عود کننده یک طرفه یا دو طرفه است که منجر به گرفتگی صدا و تراکئوتومی می شود، آسیب موقت یا دائمی به پاراتیروئید که ممکن است منجر به هیپوکلسمی شود که نیاز به جایگزینی مکمل های کلسیم و ویتامین D دارد، و خونریزی پس از جراحی که ممکن است نیاز باشد. راه حل هایی وجود دارد که در مقالات برای غلبه بر این عوارض گزارش شده است، مانند بزرگنمایی لوپ ها و تکنیک های میکروجراحی.

استاندارد طلایی برای تشخیص گره های تیروئید آسپیراسیون با سوزن ظریف با هدایت اولتراسوند (FNA) است. حساسیت تشخیصی ۸۳-۹۸٪ و ویژگی ۷۰-۹۲٪ در مقالات برای این فرآیند گزارش شده است، که به شدت به مهارت اپراتورهای ایالات متحده و سیتولوژیست ها وابسته است. با این حال، میزان بالای نتایج غیر تشخیصی (سلول های ناکافی یا نمونه های هموراژیک) و نامشخص نتایج سیتولوژی نمونه های FNA حیاتی است. آتیپی با اهمیت نامشخص (AUS) و ضایعه فولیکولی با اهمیت نامشخص (FLUS) به ترتیب در حدود ۱۰-۳۳.۶٪ و ۱۵-۴۲٪ از تمام نمونه های FNA رخ می دهد. با این حال، در بسیاری از موارد، تکرار FNA ممکن است منجر به عدم اطمینان شود که منجر به جراحی‌های غیرضروری یا تشخیص اشتباه شود، و به نظر نمی‌رسد راه‌حل رضایت‌بخشی باشد.

یکی دیگر از مسائل مهم در تشخیص سرطان تیروئید، ضایعات فولیکولی یا سلول هارتل است که در سیتوپاتولوژی FNA، چالش برانگیز و تشخیص آنها دشوار است، یا حتی هیستوپاتولوژی مقطع منجمد توده برش یافته، زیرا تنها شواهد هیستوپاتولوژیک تهاجم کپسولی و عروقی می تواند بدخیمی در چنین نئوپلاسم هایی را تایید کند. بنابراین، ندول‌های تیروئید در محدوده Bethesda III-IV نه تنها ممکن است رادیولوژیست‌ها و پاتولوژیست‌ها را قبل از جراحی به چالش بکشند، بلکه جراحان را در حین جراحی نیز دچار تردید کنند.

در سال‌های اخیر، بیوپسی با سوزن مرکزی (CNB) از گره‌های تیروئید برای FNA‌های غیرقطعی قبلی توصیه شده است. همچنین، برخی از محققان تایید کرده اند که CNB می تواند بر محدودیت های FNA در این ضایعات غلبه کند. با این حال، نقش CNB برای ارزیابی گره های تیروئید با ویژگی های مشکوک ایالات متحده به خوبی ثابت نشده است.

ما یک سیستم مبتنی بر امپدانس الکتریکی را طراحی و ساختیم و آن را با نتایج هیستوپاتولوژیک به‌دست‌آمده در داخل بدن از ۱۰۳ گره تیروئید یا بافت‌های طبیعی تیروئید در یک مطالعه کوهورت روی ۵۵ بیمار به طور کامل کالیبره کردیم. سیستم موسوم به Thyroid Nodule Scanning (TN-IMS)، ابزاری دقیق، بی‌درنگ و کم تهاجمی است که می‌تواند ندول‌های تیروئید مورد نیاز را در حین جراحی تشخیص دهد تا بر عدم قطعیت FNA غلبه کند. علاوه بر این، ما می دانیم که یک آسیب شناسی احتمالی برش منجمد را می توان بر روی ندول های تشریح شده بدون تاثیر بر تشخیص های قبل از اکسیزیون انجام داد.

این سیستم دو ویژگی امپدانس الکتریکی Z1kHz و IPS گره‌ها را با طیف‌سنجی امپدانس الکتریکی (EIS) بین یک سرب فلزی متصل به پوست ناحیه زیر ذهنی و یک سوزن درجه پزشکی G20 که در ندول هدف قرار داده شده است، ثبت و تجزیه و تحلیل می‌کند. به خوبی شناخته شده است که خواص دی الکتریک یک نمونه بیولوژیکی در پاسخ به ولتاژ متناوب با ترکیب، ساختار، وضعیت سلامت و خواص فیزیولوژیکی یا پاتولوژیک آن مرتبط است. ما تفاوت احتمالی در این دو پارامتر را بین ندول‌های بدخیم/پرخطر تیروئید توصیه شده برای برش (مانند PTC، کارسینوم فولیکولار و کارسینوم سلول هارتل) و ندول‌های مورد نیاز پیگیری کم خطر (مانند تیروئیدیت هاشیموتو، آدنوم فولیکولی) و گواتر را بررسی می‌کنیم.

2. مواد و روش‌ها

۲.۱. سیستم و مکانیزم اندازه گیری TN-IMS

TN-IMS یک سیستم اندازه‌گیری مبتنی بر امپدانس دقیق است که نمودارهای فاز و اندازه امپدانس محیط آزمایش‌شده را در پیکربندی دو الکترود محاسبه و تجزیه و تحلیل می‌کند. ابتدا یک سیگنال ولتاژ متناوب ۰.۴ ولت با استفاده از یک پروب دو الکترودی که بافت را برای تولید سیگنال پاسخ جریان ثبت شده توسط سیستم تحریک می کند، به بافت اعمال می شود. سپس مقدار امپدانس با تقسیم ولتاژ بر دامنه سیگنال جریان محاسبه می شود. فاز امپدانس با توجه به تغییر فاز جریان الکتریکی در برابر سیگنال ولتاژ تعریف می شود. سپس دو پارامتر بزرگی امپدانس در محدوده فرکانس ۱ کیلوهرتز (Z1kHz) و شیب فاز امپدانس در محدوده فرکانس ۱۰۰ کیلوهرتز تا ۵۰۰ کیلوهرتز (IPS) به عنوان دو ویژگی مبتنی بر امپدانس استخراج می‌شوند که ناهنجاری‌های درون سلولی، خارج سلولی و غشایی را شناسایی می‌کنند. به تحولات سرطان پروب محرک/حسگر دارای دو الکترود فلزی مختلف برای هدایت جریان الکتریکی در بدن است. یک الکترود I.V یکبار مصرف G20 است. کانول در ندول هدف مشکوک قرار داده شده است. الکترود فلزی دیگر یک الکترود قفسه سینه ECG یکبار مصرف با سنسور Ag/AgCl از پیش ژل شده است که به پوست زیر ذهنی بیمار متصل است. اندازه‌گیری‌ها در حدود ۳ ثانیه انجام می‌شوند و نتایج به‌صورت بلادرنگ با توجه به کالیبراسیون از پیش تعریف‌شده بر اساس بررسی‌های هیستوپاتولوژیک اعلام می‌شوند. یک شبیه‌سازی چندفیزیکی برای ارزیابی چندین پارامتر حساسیت حسگر گزارش‌شده در سند تکمیلی انجام شده است.

۲.۲. پروتکل اندازه گیری TN-IMS

پس از قرار دادن بیمار و ایجاد بیهوشی طولانی مدت، برشی ایجاد می شود، فلپ های پوستی بلند می شوند، عضلات بند حرکت می کنند و ندول تیروئید توسط کشنده ها نمایان می شود. سپس الکترود سرب ECG استریل شده به پوست زیر ذهنی متصل می شود. جراح قبل از بستن عروق قطب تیروئید، الکترود سوزنی را وارد گره مشکوک می کند تا از هرگونه تغییر گردش خون در ندول تیروئید جلوگیری کند (شکل ۱).

شکل ۱. پروتکل های اندازه گیری TN-IMS. (الف) سیستم TN-IMS با یک گره تیروئید مشکوک از طریق دو الکترود، یک پروب سوزنی در داخل گره و یک سرب قفسه سینه ECG متصل به ناحیه زیر ذهنی در تماس است. (ب) ساختار پاتولوژیک بافت نرمال تیروئید از طریق یک سنجش H&E و یک تصویر شماتیک نشان داده شده است. (C) ساختار پاتولوژیک یک ندول سرطانی تیروئید ارائه شده توسط یک سنجش H&E. آخال ها و الگوهای هسته آنی چشم یتیم در یک شماتیک نشان داده شده اند. (د) کاربرد حین عمل پروب سوزنی TN-IMS.

از آنجایی که TN-IMS (و هر وسیله حین عمل) هیچ نتیجه قاطعی ندارد، ما از یک کانول یکبار مصرف G20 برای هر ندول بیمار صرف نظر از ارزیابی‌های پاتولوژیک قبل از جراحی آن استفاده کردیم تا از اثرات بذری ضایعات بدخیم جلوگیری کنیم.

TN-IMS حداقل سه نقطه از هر گره را با زمان اندازه گیری ۳ ثانیه آزمایش کرد تا تمام نواحی ندول را به دلیل ماهیت ناهمگن گره های پرخطر تیروئید پوشش دهد. سرب ECG در ابتدای عمل جراحی در حین آماده سازی بیمار به ناحیه زیر ذهنی متصل شد. سه اندازه گیری با TN-IMS و استخراج پاسخ کمتر از یک دقیقه در هر ندول طول می کشد که در جراحی قابل قبول است. سپس اندازه‌گیری‌ها و آنالیزهای الکتریکی انجام شد و به عنوان یک وسیله مکمل برای مدیریت جراحی به جراح اعلام شد. سپس از هر گره آزمایش شده برای ارزیابی دقیق پس از تشریح تیروئید نمونه برداری می شود. برای غدد تیروئید چند ندولار، ممکن است اندازه گیری برای هر گره قابل لمس با توجه به ارزیابی جراح انجام شود. سپس پارامترهای استخراج شده از هر گره مورد آزمایش با نمونه های تشخیصی هیستوپاتولوژیکی مقایسه شد.

۲.۳. تحلیل آماری

برای ارزیابی اهمیت تفاوت بین مقدار IPS و وضعیت هیستوپاتولوژیک تومورها، اهمیت مجانبی، یا p-value، مجذور کای، با فاصله اطمینان ۹۵ درصد، تعیین اهمیت آماری رابطه محاسبه شد. برای محاسبه مساحت زیر منحنی از تحلیل منحنی مشخصه عملکرد گیرنده استفاده شد و یک مقدار برش برای IPS استخراج شد. تمامی تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از نرم افزارهای تجاری موجود (IBM SPSS Statistics for Windows نسخه ۲۵) انجام شد.

۲.۴. اخلاق

این پروژه بر اساس اخلاق انجمن پزشکی جهانی، اعلامیه هلسینکی و اصول اخلاقی و استانداردهای ملی برای انجام تحقیقات پزشکی در ایران انجام شد. کلیه آزمایشات انسانی تحت مجوز کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی تهران با رضایت آگاهانه بیماران کاندید انجام شد. شماره‌های ثبت تأییدیه و کارآزمایی بالینی پروژه (IRB) یا کمیته اخلاق تحقیق (REC) به ترتیب IR.TUMS.VCR.REC.1397.355 و IRCT20190904044697N7 است.

3. نتایج

بیماران کاندید جراحی تیروئید در این مطالعه انتخاب شدند (۶۰ نفر). به دلیل درگیری در مورد قرار دادن G20 I.V. کانولا در ندول های مجاور اعصاب یا تارهای صوتی و عوارض احتمالی پس از جراحی، دو بیمار از مطالعه حذف شدند. همچنین، بیمارانی با گره‌های کوچک (کمتر از ۵ میلی‌متر) که توسط جراح در حین جراحی قابل لمس نیستند، به دلیل عدم اطمینان در مورد قرار دادن دقیق تست سوزن در ندول (n = 3) از مطالعه خارج شدند. بنابراین، مطالعه کوهورت شامل ۵۵ بیمار با ۷۸ ندول تیروئیدی از Bethesda III یا پایین تر (n = 18)، Bethesda IV (n = 4)، Bethesda V (n = 21)، و Bethesda VI (n = 21) بود (شکل ۲). ). همچنین، برخی از ندول‌هایی که در ارزیابی‌های سونوگرافی قابل تشخیص نبودند، اما در حین عمل یا ندول‌های غیرقابل توجه در تیروئید چند ندولار شناسایی شدند، در حین مطالعه مورد آزمایش قرار گرفتند (۱۴ نفر). برخی از بافت های تیروئید طبیعی (۲۵ = n) نیز توسط TN-IMS مورد آزمایش قرار گرفتند.

شکل ۲. نمودار جریان مطالعه طرد بیمار را نشان می دهد.

اسناد پزشکی جامعه پژوهش تایید می کند که ۴۷ نفر (۸۵%) از بیماران زن و ۸ نفر دیگر (۱۵%) مرد بودند (جدول ۱). میانگین سن برای مطالعه کوهورت و میانگین اندازه ندول به ترتیب ۴۳.۳ و ۱۸.۹ میلی متر است. جمعیت فعلی به عنوان Bethesda I (0.97٪)، II (7.77٪)، III (8.73٪)، IV (3.88٪)، V (20.38٪)، VI (20.38٪) در آسیب شناسی سلولی طبقه بندی شد. ۱۳.۵۹% باقیمانده ندول‌هایی بودند که FNA انجام نشده و ۲۴.۳% بافت‌های تیروئید طبیعی بودند. ارزیابی‌های هیستوپاتولوژیک پس از جراحی، ۶۰ (۵۸.۲%) سرطان پاپیلاری بدخیم تیروئید (PTC) یا ندول میکرو-PTC، ۳ (۲.۹%) کارسینوم سلول هارتل (HCC)، ۱ (۰.۹۷%) نئوپلاسم سلول هرتل (HCN)، ۱۴ را گزارش کردند. (۱۳.۶%) ندول خوش خیم کم خطر (مانند تیروئیدیت هاشیموتو، گواتر کلوئیدی و غیره)، و ۲۵ (۲۴.۳%) بافت طبیعی تیروئید (جدول ۱).

جدول ۱. اطلاعات اولیه بیماران شامل گروه مطالعه.

پاسخ TN-IMS با تجزیه و تحلیل خواص دی الکتریک نمونه های تیروئید به دست آمده از طریق دو پارامتر طبقه بندی impedimetric Z1kHz و IPS محاسبه شد. این دو پارامتر در مطالعات قبلی بر روی حاشیه‌های تومور سرطانی پستان و غدد لنفاوی درگیر با نتایج امیدوارکننده استفاده شده‌اند [۲۸،۲۹]. طبق تشخیص جراح، این دو پارامتر برای هر ندول قابل لمس تیروئید یا هر ناحیه ای که مشکوک به نظر می رسید ثبت شد. پس از تهیه نتایج پاتولوژی دائمی نمونه‌ها و ندول‌ها (به عنوان استاندارد طلایی)، برچسب‌های مثبت و منفی برای سرطان یا ضایعه نئوپلاسم مشکوک داده شد.

برای تشخیص مقادیر برش Z1kHz و IPS، تمام گره‌های تیروئید و نمونه‌های آزمایش شده توسط TN-IMS در یک نمودار کالیبراسیون دو بعدی (Z1kHz در محور X و IPS در محور Y) جمع‌آوری شدند. هر گره تیروئید با یک نقطه در نمودار نشان داده شده است و دارای یک Z1kHz و IPS خاص است. همچنین هر ندول تیروئید دارای تشخیص پاتولوژی دائمی است. همه ندول های منفی پاتولوژیک به رنگ سبز نشان داده شده اند و نمادهای قرمز رنگ گره های مثبت را نشان می دهند. بنابراین، برش اولیه ندول‌های بدخیم تیروئید را می‌توان با مشاهده ناحیه‌ای که نقاط قرمز در آن فراوان هستند، تخمین زد. می توان از شکل ۳A استنباط کرد که تقریباً تمام نمونه های مثبت (نقاط قرمز در نمودار) به یک مستطیل با مقادیر برش Z1kHz و IPS 3000 اهم و ۸.۵ محدود می شوند. میانگین و انحراف معیار (SD) داده های امپدیمتری نیز در سند تکمیلی در قالب نمودارهای جعبه و ویسکر گزارش شده است.

شکل ۳. کالیبراسیون TN-IMS و امتیازدهی. (الف) یک نمودار دو بعدی که Z1kHz در محور X و IPS در محور Y را برای همه نمونه‌های آزمایش شده نشان می‌دهد، مجموعه قطع کالیبراسیون اولیه را تعریف می‌کند. مستطیل طرح دار ناحیه مثبت با بیشترین احتمال بدخیمی را در نمونه های تیروئید نشان می دهد. (ب) معیارهای طبقه بندی ندول های تیروئید مثبت. (C) اثر تغییر برش ویژگی های کالیبراسیون در AUC، حساسیت و ویژگی. بیشتر ترکیب‌های AUC و حساسیت/ویژگی متعلق به برش‌های کالیبراسیون تعریف‌شده هستند. (د) مقایسه AUC، حساسیت و ویژگی نشانه‌های بالینی مانند سن، جنس، اندازه ندول، نمرات TI-RADS، Bethesda و TN-IMS در همه نمونه‌های آزمایش شده (از جمله گره‌های تیروئید و بافت‌های طبیعی تیروئید). (E) AUC، حساسیت و ویژگی نشانه‌های بالینی مانند سن، جنس، اندازه ندول، امتیاز TI-RADS، Bethesda و TN-IMS فقط در گره‌های تیروئید.

ما چهار برش دیگر را با استفاده از این تخمین در نظر گرفتیم و منحنی عملکرد گیرنده یا ROC و AUC را برای آنها برای انتخاب دقیق معیارهای طبقه بندی محاسبه و مقایسه کردیم (شکل ۳B). علاوه بر این، می توان از شکل ۳B استنباط کرد که طبقه بندی انفرادی گره های تیروئید با Z1kHz یا IPS اصلا رضایت بخش نبود (۰.۷ و ۰.۷۷ AUC). نتایج مقایسه حداکثر AUC و حساسیت/ویژگی مربوطه را برای برش پارامترهای از پیش تعریف شده (۳۰۰۰ Ω و ۸.۵) نشان می دهد (شکل ۳C).

AUC، حساسیت و ویژگی برخی نشانه‌های بالینی بیماران، مانند سن، جنس، اندازه ندول، TI-RADS و Bethesda، با امتیاز TN-IMS در تمام نمونه‌های آزمایش شده (از جمله گره‌های تیروئید و تیروئید طبیعی) مقایسه شده است. بافت ها). همانطور که در شکل نشان داده شده است، بهترین نتیجه طبقه بندی با امتیازدهی TN-IMS با AUC = 0.89، p <0.001، ۹۲٪ حساسیت و ۸۵٪ ویژگی به دست آمد (شکل ۳D). همچنین مقایسه دیگری بین اندیکاسیون های بالینی و امتیاز TN-IMS فقط در گره های تیروئید انجام شد (شکل ۳E). اگرچه امتیازدهی بتسدا با نمرات پاتولوژی دائمی با p <0.001 و AUC = 0.82 رابطه قابل قبولی دارد، اما از ترکیب غیرقابل قبول حساسیت/ویژگی (۷۴٪ و ۸۵٪) رنج می برد. این زمانی اتفاق می‌افتد که امتیازدهی TN-IMS در ندول‌های تیروئید منجر به حساسیت ۹۵%، ویژگی ۷۲% و AUC = 0.83 شود. امتیاز دهی TI-RADS به عنوان اولین ارزیابی بالینی ندول تیروئید تنها ۰.۷۱ AUC و حساسیت و ویژگی رضایت بخش ۶۸% و ۶۵% داشت.

جدول ۲ یک بررسی را ارائه می دهد. ارزش امتیازدهی TN-IMS در چندین موقعیت، مانند تشخیص حین عمل (علاوه بر پاتولوژی بخش منجمد)، Bethesda II، یا Bethesda III و Bethesda IV به عنوان ندول‌های میانی تیروئید. علاوه بر این، ارزیابی TN-IMS در ندول‌های micro-PTC، TI-RADS3 و ندول‌هایی با آسیب‌شناسی دائمی واریانت فولیکولی PTC در جدول ۲ نشان داده شده است.

جدول ۲. قابلیت TN-IMS و سایر ارزیابی های ندول تیروئید قبل، بعد یا داخل جراحی.

طبق جدول ۲ از هر هشت ندول با پاتولوژی مقطع منجمد حین عمل، هشت ندول دقیقاً با TN-IMS تشخیص داده شدند. دو PTC، سه میکرو PTC و یک HCC با آسیب شناسی مقطع منجمد و امتیازدهی TN-IMS مثبت بودند.

همه ندول‌های دسته‌های Bethesda III و Bethesda IV (13 ندول) واقعاً با TN-IMS تشخیص داده شدند. علاوه بر این، تمام گره‌های بدخیم با امتیازدهی TI-RADS3 توسط TN-IMS امتیاز مثبت گرفتند.

شایان ذکر است، ۱۸ ندول با نتایج پاتولوژی دائمی میکرو-PTC در مطالعه کوهورت وجود داشت که در آن ۱۸/۱۲ قبلاً در ارزیابی‌های سونوگرافی شناسایی شده بود. پنج مورد از هجده مورد در ارزیابی‌های رادیولوژیک شناسایی نشدند، اما اتفاقاً در ارزیابی جراحی یافت شدند. یک ندول فقط در معاینات پاتولوژیک دائمی قابل تشخیص بود.

همچنین قابل توجه است که TN-IMS تمام انواع فولیکولی PTC را تشخیص داد. در واقع، برخی از انواع تشخیص داده شده ندول های تیروئید با TN-IMS در شکل ۴ نشان داده شده است.

شکل ۴. تصویر سنجش H&E ندول هایی که به درستی با TN-IMS تشخیص داده شده اند. (الف) PTC. (ب) میکرو PTC. (C) HT. (د) گواتر کلوئیدی.

4. بحث

نتایج به‌دست‌آمده، حساسیت TN-IMS را در تشخیص ندول‌های پرخطر تیروئید تأیید می‌کند، که وقتی روی مزایای استفاده از چنین سیستمی در جراحی تمرکز کنیم، ارزش بیشتری دارد.

با در نظر گرفتن آسیب شناسی دائمی به عنوان استاندارد طلایی، TN-IMS با دقت بیشتری نسبت به آسیب شناسی مقطع منجمد عمل کرد. به عنوان مثال، TN-IMS به طور مثبت یک ندول TI-RADS3/Bethesda III (ID #28) را با نتیجه پاتولوژی منجمد حین عمل از نئوپلاسم سلول هارتل و کارسینوم سلول هورتل تشخیص داد. یکی دیگر از خطاهای پاتولوژی بخش منجمد در یک بیمار مبتلا به ندول میکرو-PTC بود که با برش منجمد تیروئیدیت هاشیموتو تشخیص داده نشد (شناسه بیمار #۸۹، TI-RADS4، Bethesda III). به اصطلاح ندول در پاتولوژی دائمی به عنوان میکرو PTC گزارش شد.

در پنج تشخیص FNA ندول فولیکولی خوش خیم (Bethesda II)، دو ندول با امتیاز TN-IMS مثبت با PTC در پاتولوژی دائمی تشخیص داده شدند (ID #40 و ۱۰۱). دو ندول با امتیاز TN-IMS منفی نیز در پاتولوژی دائمی منفی تشخیص داده شدند (یکی HT، ID #52، و یکی MNG، ID #41)، و دیگری به اشتباه توسط TN-IMS مثبت تشخیص داده شد (MNG، ID #51). ). بنابراین، TN-IMS به درستی ۴/۵ از نمونه‌هایی را که به عنوان ندول‌های فولیکولی خوش‌خیم اعلام شده بودند، تشخیص داد، در حالی که FNA دو ندول PTC را از دست داد.

در رده Bethesda III (ندول‌هایی با نتایج سیتولوژی AUS/FLUS)، TN-IMS به‌طور دقیق هر ۹ توده بدخیم و پرخطر را مطابق با پاتولوژی دائمی تشخیص داد.

همچنین چهار نئوپلاسم یا ندول فولیکولی تیروئید که در سیتوپاتولوژی به نئوپلاسم فولیکولی مشکوک بودند (Bethesda IV) در نهایت به عنوان کارسینوم پاپیلاری (دو PTC و دو میکرو PTC) در پاتولوژی دائمی تشخیص داده شدند. TN-IMS تمام این ندول های Bethesda IV را به عنوان مثبت یا پرخطر برای بدخیمی که مطابق با آسیب شناسی دائمی بودند، ارزیابی کرد. بنابراین، TN-IMS می‌تواند در تشخیص نئوپلاسم‌های فولیکولی به دلیل حساسیت کم پاتولوژی مقطع منجمد در این ندول‌ها بسیار سودمند باشد. همچنین چهار ضایعه سلولی هارتل در مطالعه کوهورت وجود داشت. در نهایت سه ندول با کارسینوم سلول هارتل در پاتولوژی دائمی تشخیص داده شد و TN-IMS نیز همه آنها را از نظر بدخیمی مثبت تشخیص داد (ID #10, 11, 28). تنها یکی از این سه ندول (ID #28) با پاتولوژی بخش منجمد حین عمل مورد بررسی قرار گرفت. این ندول نئوپلاسم سلول هارتل را در پاتولوژی برش منجمد تشخیص داد که تشخیص قطعی برای مدیریت جراحی نیست. کارسینوم سلول هارتل سرانجام در پاتولوژی دائمی تایید شد. ندول دیگر (ID #17) به عنوان نئوپلاسم سلول هارتل در پاتولوژی مقطع منجمد و آدنوم سلول هارتل در پاتولوژی دائمی تشخیص داده شد. TN-IMS امتیاز مثبتی به این ندول داد. با این حال، آدنوم سلول هارتل در دسته بدخیم نیست، اما یک ندول مورد نیاز برای برداشتن است که باید تحت لوبکتومی یا حتی تیروئیدکتومی قرار گیرد. بنابراین، ما این را یک تشخیص مثبت واقعی برای TN-IMS در نظر گرفتیم.

قابل توجه بود که همه میکرو-PTC های چالش برانگیز در ارزیابی های رادیولوژیکی و سیتولوژیکی با TN-IMS مثبت تشخیص داده شدند. بنابراین، TN-IMS می تواند ندول های مشکوک کوچک را به ویژه در بیماران چند ندولار تشخیص دهد. همچنین، مطالعه کوهورت شامل ۱۱ نوع فولیکولی PTC بود که آسیب شناسی نهایی به طور کامل توسط TN-IMS مثبت واقعی تشخیص داده شد.

بنابراین، بررسی کلی نتایج به‌دست‌آمده، توانایی TN-IMS را در تشخیص ماهیت خوش‌خیم یا بدخیم نئوپلاسم‌های فولیکولی یا سلولی هارتل تأیید می‌کند (جدول ۲).

علاوه بر این، بر اساس ارزیابی‌های پاتولوژیک دائمی، تیروئیدیت هاشیموتو تنها در سه بیمار در مطالعه کوهورت تشخیص داده شد. دو ندول (ID # 73، ۹۱) نتایج AUS (Bethesda III) در سیتوپاتولوژی داشتند. دیگری (ID #52) به عنوان یک ندول فولیکولی خوش خیم (Bethesda II) گزارش شد. همه این ندول ها در حین عمل توسط TN-IMS منفی شدند.

در نهایت، با توجه به احتمال بالای بدخیمی در ندول های TI-RADS3 در مطالعه کوهورت (جدول ۲)، مقایسه نتایج TN-IMS به عنوان دستیار رادیولوژی تحت هدایت ایالات متحده ممکن است مورد علاقه تحقیقاتی بعدی ما باشد.

5. نتیجه گیری ها

ما یک پلت فرم جدید بر اساس یک روش سنجش امپدانس طراحی کردیم تا ندول های پرخطر تیروئید را در حین عمل قبل از شروع هر تشریح تشخیص دهیم. سیستمی به نام TN-IMS می تواند این گره ها را توسط یک سوزن G20 با حساسیت و ویژگی به ترتیب ۹۲% و ۸۵% که روی ۱۰۳ نمونه آزمایش شده است شناسایی کند. ندول های پرخطر به طور معنی داری Z1kHz و IPS متفاوتی را نشان دادند. TN-IMS ممکن است برای جراحان مفید باشد تا ندول‌های تازه پیدا شده یا ضایعات چند ندولار را بدون هیچ گزارش رادیولوژیک قبل از جراحی امتیاز دهند. به‌علاوه، ممکن است تصمیم‌گیری را هنگام انجام لوبکتومی یا تیروئیدکتومی کامل، به‌ویژه در غیاب پاتولوژی بخش منجمد، تسهیل کند.

متن کامل مقاله

دانلود فایل پی دی اف مقاله