7 راه برای کاهش علائم بیماری چشمی تیروئید

طبق گزارش انجمن تیروئید آمریکا، حدود ۱ درصد از مردم در ایالات متحده به بیماری گریوز مبتلا هستند. گریوز یک بیماری پرکاری تیروئید است، به این معنی که تیروئید بیش از حد هورمون تیروئید تولید می کند.

اگر بیماری گریوز دارید، ممکن است در خطر عارضه ای به نام بیماری چشمی تیروئید (TED) یا افتالموپاتی گریوز باشید. این بیماری با التهاب و تورم بافت های اطراف چشم مشخص می شود که می تواند علائمی مانند برآمدگی چشم (پروپتوز) و دوبینی را ایجاد کند.

کورتیکواستروئیدها، داروهای بیولوژیک و جراحی جزو اولین خطوط دفاعی برای درمان این بیماری هستند، اما اقدامات دیگری نیز وجود دارد که می‌توان برای تکمیل این درمان‌ها و کمک به مدیریت علائم از جمله عادات سبک زندگی و محصولات بدون نسخه استفاده کرد.

یونا راپوپورت، پزشک، چشم پزشک و بنیانگذار و مدیر چشم منهتن در شهر نیویورک می‌گوید: «درمان‌های طبیعی، هنگامی که همراه با درمان‌های تجویزی استفاده می‌شوند، راه‌های بسیار مفیدی برای درمان علائم بیماری چشم تیروئید هستند. آنها می توانند کیفیت زندگی، عملکرد روزمره و رفاه عاطفی [فرد] را تا حد زیادی بهبود بخشند.

در اینجا هفت راه برای کاهش علائم TED آورده شده است.

1. از قطره های چشمی روان کننده استفاده کنید.

افراد مبتلا به بیماری چشمی تیروئید نمی توانند به درستی پلک بزنند، که می تواند منجر به خشکی و تحریک چشم شود. هنگامی که این اتفاق می افتد، غدد اشکی، اشک کمتری تولید می کنند که باعث می شود چشم ها حتی خشک تر شوند. قطره های روان کننده یک درمان طبیعی کمکی عالی برای خشکی چشم هستند.

هاوارد کراوس، متخصص چشم، اعصاب و پروفسور بالینی چشم پزشکی و جراحی مغز و اعصاب در انستیتوی سرطان سنت جان در کالیفرنیا، می گوید: هنگام انتخاب اشک مصنوعی یا قطره های روان کننده، فرمولاسیون های بدون مواد نگهدارنده خطر تحریک را کاهش می دهند.

اشک های بدون مواد نگهدارنده بدون نسخه در دسترس هستند. او می‌گوید هیچ برند یا فرمولاسیونی وجود ندارد که برای همه ایده‌آل باشد، اما به طور کلی، هر چه فرمول چسبناک‌تر باشد، محافظ و راحت‌تر برای چشمان شما خواهد بود.

یک نکته: اشک مصنوعی و قطره های روان کننده ضخیم تر می توانند دید را تار کنند، بنابراین ممکن است لازم باشد چندین مارک و فرمولاسیون را امتحان کنید تا بهترین مورد را برای خود پیدا کنید. همچنین می توانید سعی کنید چسبناک ترین ژل ها یا پمادها را برای قبل از خواب ذخیره کنید.

2. از پزشک خود بپرسید که آیا باید مکمل سلنیوم را امتحان کنید.

سلنیوم یک ماده مغذی است که برای تولید طبیعی هورمون تیروئید مهم است. بر اساس تحقیقات، زمانی که افراد مبتلا به بیماری خفیف تیروئید چشمی، ۱۰۰ میکروگرم سلنیوم را دو بار در روز به مدت ۶ ماه مصرف کردند، بیماری به سرعت پیشرفت افرادی که دارونما مصرف کردند، نشد. شرکت کنندگانی که سلنیوم مصرف کردند نیز بهبود کیفیت زندگی خود را تجربه کردند.

ایلیا لینگولد، پزشک جراح چشم، هشدار می دهد که این مطالعه خاص در اروپا انجام شده است، جایی که خاک آن غنی از سلنیوم نیست. با این حال، تحقیقات دیگر نشان داده است که ممکن است واقعاً بین سلنیوم و بیماری چشمی تیروئید ارتباط وجود داشته باشد: یک مطالعه نشان داد که سطح سلنیوم خون در افراد مبتلا به TED در مقایسه با افرادی که به این بیماری مبتلا نیستند، به احتمال زیاد پایین است. مطالعه دیگری که در ژانویه ۲۰۲۱ منتشر شد، به این نتیجه رسید که افرادی که کمبود سلنیوم دارند و TED خفیف دارند ممکن است از مصرف سلنیوم سود ببرند.

نتیجه نهایی: طبق گفته‌ی دفتر مکمل‌های غذایی مؤسسه ملی سلامت، عموماً آمریکایی‌ها سلنیوم کافی در رژیم غذایی خود دریافت می‌کنند، بنابراین مصرف مکمل سلنیوم ممکن است مفید نباشد مگر اینکه کمبود شناخته‌شده‌ای داشته باشید و پزشکتان آن را توصیه کند. به علاوه، مهم است که توجه داشته باشید، مصرف بیش از حد سلنیوم می تواند خطر ریزش مو و اسهال را در کنار سایر علائم و همچنین دیابت نوع ۲ افزایش دهد.

3. از دود خودداری کنید.

دود سیگار باعث التهاب قرنیه می‌شود و تعادل لایه اشکی چشم را مختل می‌کند. برای افراد مبتلا به بیماری چشم تیروئید، که قبلا قرنیه ملتهب و لایه اشکی حساس دارند، دود دست دوم می‌تواند حتی تحریک‌کننده‌تر باشد.

اگر در حال حاضر سیگار می کشید، سعی کنید بلافاصله آن را ترک کنید. دکتر کراوس می‌افزاید: «مطالعات متعدد به طور مکرر نشان داده‌اند که افراد سیگاری دارای درجه شدیدتری از التهاب ماهیچه‌های [چشم] در ارتباط با بیماری‌های تیروئیدی چشم هستند و خطر نابینایی، دوبینی و بدشکلی در آنها افزایش می‌یابد».

4. سر خود را بالا بیاورید.

درست همانطور که مچ پا متورم را روی صندلی قرار می‌دهید، بالا بردن سر می‌تواند به کاهش تورم مرتبط با بیماری چشم تیروئید کمک کند.

نیازی نیست که فرد پیچ ​​و مهره را در حالت عمودی قرار دهد. اما خوابیدن با ارتفاع کمتر از ۱۵ درجه بالاتنه، نگه داشتن سر بالاتر از قلب، تجمع مایع در پشت و اطراف چشم افراد مبتلا به بیماری فعال چشمی تیروئید را کاهش می دهد. شما می توانید یک بالش تخصصی بخرید تا سرتان را در هنگام خواب زاویه دار نگه دارد.

5. Taping را امتحان کنید.

اگر ژل‌ها یا پمادها کار نمی‌کنند، ممکن است بخواهید قبل از خواب پلک‌های خود را با چسب ببندید. این کمک می کند قرنیه پوشیده بماند و خطر خشکی را کاهش می دهد.

از پزشک خود بپرسید که چگونه چشم های خود را به درستی بچسبانید، زیرا اگر این کار به درستی انجام نشود، می توانید پوست اطراف را تحریک کنید. استفاده از کمی پماد در ناحیه اطراف پلک پایین نیز می تواند به جلوگیری از خشکی و سوزش کمک کند.

6. منشورهای فرنل بپوشید.

منشور فرنل یک لایه پلاستیکی است که به جلوی عینک موجود شما می‌چسبد. منشورها برای افرادی که دوبینی را تجربه می کنند بسیار مفید هستند.

این یک درمان عالی برای بیماران [با دید دوگانه] زمانی است که در حالت فعال بیماری هستند.

یک چشم‌پزشک یا اپتومتریست می‌تواند با اندازه‌گیری دقیق مقدار مورد نیاز شما و قرار دادن آنها روی عینک، شما را برای منشورهای فرنل مناسب کند. منشورهای فرنل بدون نسخه در دسترس نیستند.

۷- عینک آفتابی بزنید.

قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید، باد و هوا می تواند چشمان شما را تحریک کند اگر به بیماری چشمی مانند TED مبتلا هستید. در طول روز، عینک آفتابی می تواند ناراحتی ناشی از نور خورشید را کاهش دهد و از چشم ها در برابر تحریک ناشی از جریان هوا در سطح چشم محافظت کند.

عینک‌های آفتابی به‌خصوص در محافظت از چشمان شما در برابر هوا بسیار خوب هستند. مطمئن شوید که آن‌ها به اندازه‌ای بزرگ هستند که چشم‌های شما را به خوبی بپوشانند، زیرا نور UV باعث ایجاد ناخنک [رشد روی قرنیه] و آب مروارید می‌شود.

همچنین نباید به عینک‌های نور آبی تکیه کنید، زیرا این عینک‌ها تحریک یا خیرگی را کاهش نمی‌دهند. وقتی چشم‌های ما از تماشای نمایشگر تحریک می‌شود، به خاطر نحوه استفاده ما از صفحه نمایش است. ما قرنیه های خود را به اندازه کافی روغن کاری نمی کنیم و به اندازه کافی پلک نمی زنیم.